tag:blogger.com,1999:blog-92039938367307485102024-03-13T07:49:30.254-07:00+ Γέρων ΠαϊσιοςΟ Αγιορείτης(1924 - 1994)ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.comBlogger128125tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-60085043284256561962012-07-26T23:55:00.001-07:002012-07-27T00:10:48.965-07:00Νέο θαύμα του Γέροντος Παίσίου στις Σέρρες.<h2 class="contentheading clearfix" style="background-color: orange; border-radius: 12px 12px 12px 12px; border: 2px solid rgb(218, 218, 218); color: black; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-weight: normal; margin-bottom: 10px; margin-top: 6px; padding-left: 10px; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">*ΝΕΟ ΘΑΥΜΑ* (O γέροντας σώζει 18χρονο ηρωινομανή από τις Σέρρες από τον Θάνατο και την εξάρτηση)</span></h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-26zwM07b38M/SK7WlUBNaeI/AAAAAAAAAa0/JJCHXNeYm-w/s1600/paisios5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-26zwM07b38M/SK7WlUBNaeI/AAAAAAAAAa0/JJCHXNeYm-w/s320/paisios5.jpg" width="241" /></a></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">Το κείμενο που ακολουθεί είναι προδημοσιεύση άρθρου που θα δημοσιευθεί στο ορθόδοξο αντιαιρετικό περιοδικό "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" στο τεύχος Σεπτεμβρίου (τον Αύγουστο δεν εκδίδεται) αλλά λόγω της βαρύτητας του θαύματος, κρίθηκε σωστό να μαθευτεί νωρίτερα και από άλλα μέσα, για το καλό του ορθόδοξου ποίμνοιου στους δύσκολους καιρούς που περνάει η ευλογημένη πατρίδα μας.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;"> Υπάρχει και ενυπόγραφη άδεια του εκδότη για όποιον τη θελήσει.</span></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<br /></div>
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
<span style="font-size: small;">"Πριν μερικές εβδομάδες ακόμα ένα σύγχρονο Θαύμα του γέροντος Παϊσίου έλαβε χώρα σε ένα μικρό χωριό των Σερρών. Το περιέγραψε στον υποδιάκονο Αμφιλόχιο, του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Ταξιαρχών Σερρών, ο βιώσας το Θαύμα Παντελής Κ.</span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small;"><br />Ο Παντελής 18 ετών, νέος χρήστης ναρκωτικών ουσιών, είχε ένα τρομερό ατύχημα με το μηχανάκι του λίγο πιο έξω από το χωριό του με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι και να πάθει εγκεφαλική διάσειση. Πιθανότατα ήταν υπό την επίρροια ουσιών γιατί παρόλο που ήταν σε προγράμματα αποτοξίνωσης,το δαιμόνιο αυτό της ηρωίνης δεν έλεγε να βγει από μέσα του.<br /><br />Μπήκε εσπευσμένα στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Σερρών με κρανιο-εγκεφαλικές κακώσεις. Οι γιατροί τον είχαν σε καταστολή και μετά και από ενδονοσοκομειακή μόλυνση ήταν σε κώμα με τελική γνωμάτευση ότι ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Οι γιατροί μην έχοντας άλλα μέσα στη διάθεσή τους, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και είπαν στην χαροκαμένη μητέρα του ότι είναι στα χέρια του Θεού.<br /><br />Η ημερομηνία της τελικής γνωμάτευσης για εγκεφαλικό θάνατο ήταν η 13η Ιουλίου. Σε 1 ημέρα ο γιος της θα έκλεινε τα 18 του χρόνια,και αντί να μπει στην ενήλικη ζωή, τον έβλεπε στο κρεβάτι να παλεύει, όχι για τον γνωστό αγώνα κατά της μάστιγας των ναρκωτικών, αλλά τελείως άμεσα για την επιβίωσή του.<br /><br />Η αξιαγάπητη Κυρία Αναστασία δε το έβαλε κάτω.Με την προτροπή του Άγιου πνευματικού της , παππούλη Αθανάσιου,πήρε το ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη την επόμενη ημέρα και κατευθύνθηκε προς την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Γνώριζε για το μεγαλείο του γέροντα - Παϊσίου , δε γνώριζε όμως ότι εκείνη την ημέρα 14 Ιουλίου συμπληρώνονταν 18 χρόνια από την κοίμηση του γέροντα.<br /><br />Όταν έφτασε και είδε τη λαοσύναξη απόρησε,αλλά όταν της είπαν ότι ο γέροντας πέθανε την ίδια μέρα που γέννησε τον μονάκριβο γιο της κόντεψε να λιποθυμήσει. Ένιωσε κάτι που δεν μπορεί ακόμα να περιγράψει. Μια ένωση με το Θείο, την αύρα του γέροντα και γενικά ότι κάτι καλό θα βγει.<br /><br />Παρ' όλη την κρισιμότητα της κατάστασης του γιου της, δε το χρησιμοποίησε σαν αιτία και περίμενε με ταπείνωση και γονατιστή πάνω από 4 ώρες μέχρι να έρθει η σειρά της να προσκυνήσει το μέρος όπου κοιμάται ο γέροντας Παΐσιος.<br /><br />Προσευχήθηκε για το σπλάχνο της και πήρε λίγο χώμα από το μνήμα, το οποίο χώμα το πήγε στον πνευματικότης, και ο οποίος αφού το διάβασε,έφτιαξε ένα αυτοσχέδιο φυλακτό. Η κυρία Αναστασία έτρεξε στο νοσοκομείο και το εναπόθεσε κάτω από το μαξιλάρι του παιδιού της.<br />Το ίδιο κιόλας βράδυ είδε στον ύπνο της τον Γέροντα Παΐσιο να της λέει "Μη φοβάσαι, θα γίνει καλά ο Παντελής".<br /><br />Το επόμενο πρωί ο Παντελής συνήλθε υγιέστατος κάτι που οι γιατροί αδυνατούσαν να εξηγήσουν. Μια έντονη ευωδία είχε κατακλύσει το δωμάτιο και αργότερα διαπίστωσαν ότι αυτή η μυρωδιά, προέρχονταν από το μαξιλάρι του Παντελή, στο οπoίου η μητέρα του είχε τοποθετήσει κρυφά το φυλαχτό με το χώμα από τον τάφο του Γέροντα. Το μόνο που θυμάται ο Παντελής από το λήθαργο του, είναι η φιγούρα ενός μαυροφορεμένου γέροντα να του λέει: 'άντε σήκω παλικάρι μου να πας στη μαμά σου. Τα κόλλυβα σου δε τα έχεις στο ζωνάρι. Θα αργήσουμε να τα φάμε'.<br /><br />Ο Παντελής από εκείνο το πρωϊ έχει μια αποστροφή για τα ναρκωτικά και υγιέστατος διαβάζει και προσπαθεί να μπει στο πανεπιστήμιο. Εξομολογείται στον πνευματικό της μητέρας του και θέλησε να μοιραστεί το θαύμα που βίωσε η οικογένεια του, με τον υποδιάκονο Αμφιλόχιο.<br /><br />"Ο Θεός μερικές φορές, όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει με το καλό, του δίνει μια δοκιμασία, για να συνέλθει. Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λ.π., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι· δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό." </span><span style="font-size: small;"><b><i><span class="createby"><br /></span></i></b></span><br />
<br />
<h2 class="contentheading clearfix" style="border-radius: 12px 12px 12px 12px; border: 2px solid #dadada; margin-bottom: 10px; margin-top: 6px; padding-left: 10px;">
<i><span style="color: red; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small; font-weight: normal;">Πηγή:</span><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: small; font-weight: normal;"> </span></b></i><span style="font-size: small;"><b><i><span class="createby">agioritikovima.gr</span></i></b></span></h2>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-60305999290526096752012-07-13T13:21:00.001-07:002012-07-27T00:34:15.367-07:00Νέο θαύμα του γέροντος Παΐσιου πριν λίγες ημέρες<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: orange; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΝΕΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ....ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΗΝ ΣΟΥΡΩΤΗ !!!</span></h3>
<h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"> </span>
</h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-zFxKWCtJhIA/SqQ0w0kb_rI/AAAAAAAACMo/Q_5Pp2PQbwc/s1600/dsc00044dv3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://1.bp.blogspot.com/-zFxKWCtJhIA/SqQ0w0kb_rI/AAAAAAAACMo/Q_5Pp2PQbwc/s400/dsc00044dv3.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="post-header" style="text-align: center;">
<br />
<br /></div>
<span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">Σε καιρούς πλέον που οι άνθρωποι, ακόμη και Χριστιανοί, αποψυχούν από φόβου..και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη...
(Λουκ,21,26)και μία βαθιά αγωνία και απελπισία συνταράσσει τις ψυχές
τους, μόλις πριν δύο μέρες περνώντας από την Κόνιτσα και συζητώντας με
συγγενείς του Γέροντος Παϊσίου έμαθα για ένα πρόσφατο και συγκλονιστικό
θαύμα που έλαβε χώρα στην Ι.Μονή Σουρωτής από τον Γέροντα Παΐσιο. <br />Ίσως μου ξεφεύγουν πολλές λεπτομέρειες αλλά θα παραμείνω με λίγα λόγια στην ουσία των πραγμάτων ως εξής.</span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />Πριν
λίγο καιρό ασθένησε σοβαρά ένα μικρό παιδί στην βόρεια Ελλάδα. Οι
ειδήμονες γιατροί αμέσως έστειλαν την οικογένεια και το παιδί στο
διαβαλκανικό κέντρο στην Θεσσαλονίκη για να γίνουν οι απαραίτητες
εξετάσεις. Φθάνοντας (πριν 15 ημέρες περίπου) λοιπόν απελπισμένοι οι
γονείς στην Θεσσαλονίκη για να επισκεφθούν την επόμενη μέρα το
αναφερόμενο κέντρο σκέφθηκαν να περάσουν την παραμονή το απόγευμα από
την Ι. Μονή Σουρωτής προκειμένου να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του
Οσίου Αρσενίου και τον τάφο του π. Παϊσίου. Όμως εκείνη την ημέρα,
μάλλον Τετάρτη, το Μοναστήρι μένει πλέον κλειστό για περισσότερη
προσευχή, και έτσι η δοκιμαζόμενη οικογένεια βρήκε κλειστή την θύρα. Δεν
πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ένας ηλικιωμένος Μοναχός με την
μαγκουρίτσα του κατέβαινε από πάνω από τα δέντρα του πάρκινγκ της Μονής.</span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />-Γεια σας ευλογημένα! Τους χαιρέτισε. Γιατί δεν μπαίνετε μέσα στο μοναστήρι;<br />-Μα είναι η πόρτα κλειστή.<br />-Όχι βρε παιδιά, ανοιχτά είναι! άντε ανοίχτε.</span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />Και τούτη την φορά το πόμολο γύρισε και εισήλθαν έκπληκτοι και χαρούμενοι στην αυλή της Μονής.<br />Ύστερα
από λίγα δευτερόλεπτα και αφού ανέβαιναν στα σκαλοπάτια κάτω από το
κωδονοστάσι, τους συνάντησε με απορία μία Μοναχή όπου και τους ρώτησε με
έκπληξη¨ </span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">καλά πως μπήκατε μέσα; Δεν είναι κλειστά;<br />-Όχι ! ένας μοναχός μας άνοιξε και μας είπε να έρθουμε εδώ!<br />-Ποιος Μοναχός; Ρώτησε η Καλόγρια.<br />-Ένας ηλικιωμένος.<br /> </span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;">Τότε
δείχνοντάς τους η ευλαβής Μοναχή την φωτογραφία του π.Παϊσίου έμειναν
με το στόμα ανοικτό διαπιστώνοντας πως αυτός ο Μοναχός ήταν που πριν
λίγο τους προσήγαγε με βεβαιότητα μέσα στο ησυχαστήριο , όπως κάποιος
βάζει τους καλεσμένους του στο δικό του σπίτι.</span><span style="clear: left; float: left; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br />Την επομένη ημέρα και
αφού έγιναν οι σχετικές εξετάσεις στο διαβαλκανικό διαβεβαίωσαν οι
γιατροί πως το παιδάκι είναι τελείως καθαρό και υγιή από κάθε
αρρώστια!!!</span><span style="clear: left; float: left; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="clear: left; float: left; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">"ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ"</span></span></div>
<span style="clear: left; float: left; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></span></div>
<span style="clear: left; float: left; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης- Ιερός Ναός Παναγίας Ναυπλίου.9-7-2012</span> </span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-54191886895808200212011-12-25T23:44:00.000-08:002011-12-25T23:47:21.332-08:00Πότε πιάνουν τά μάγια καί πῶς λύνονται; (Γέροντος Παϊσίου)<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b style="background-color: orange;">ΠΕΡΙ ΜΑΓΕΙΑΣ (Γ. ΠΑΪΣΙΟΣ)</b></span></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-e-Lhrd_xKsg/TUFRcMLF2kI/AAAAAAAAC5E/3RPqh1fRlL8/s1600/grtikj.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-e-Lhrd_xKsg/TUFRcMLF2kI/AAAAAAAAC5E/3RPqh1fRlL8/s320/grtikj.jpg" width="261" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<u><b>ΠΟΤΕ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΓΙΑ</b> </u><br />
-Γέροντα πότε πιάνουν τα μάγια;<br />
-Για να πιάσουν τα μάγια, πρέπει να δώσει κανείς δικαιώματα στον διάβολο.<br />
Να δώσει δηλαδή σοβαρή αφορμή και να μην τακτοποιηθεί με την μετάνοια και την εξομολόγηση.<br />
Σε έναν που εξομολογείται, και με το φτυάρι να του ρίχνουν τα μάγια, δεν πιάνουν.<br />
Γιατί, όταν εξομολογείται και έχει καθαρή καρδιά, δεν μπορούν οι μάγοι να συνεργασθούν με τον διάβολο, για να τον βλάψουν.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
Μια φορά ήρθε ένας μεσήλικας στον Καλύβι με έναν αέρα…Από μακριά, μόλις τον είδα, κατάλαβα ότι έχει δαιμονική επήρεια.<br />
« Ήρθα να με βοηθήσεις, μου είπε. Προσευχήσου για μένα, γιατί έναν χρόνο τώρα έχω φοβερούς πονοκέφαλους και οι γιατροί δεν βρίσκουν τίποτε».<br />
«Έχεις δαιμόνιο, του λέω, γιατί έδωσες δικαιώματα στον διάβολο».<br />
«Δεν έκανα τίποτε», μου λέει.<br />
«Δεν έκανες τίποτε; Του λέω. Δεν απάτησες μια κοπέλα; Ε, αυτή πήγε και σου έκανε μάγια. Πήγαινε να ζητήσεις συγγνώμη από την κοπέλα, μετά να εξομολογηθείς, να σου διαβάσουν και εξορκισμούς, για να βρεις την υγεία σου.</blockquote>
<br />
Αν εσύ δεν καταλάβεις το σφάλμα σου και δεν μετανοήσεις, όλοι οι πνευματικοί του κόσμου να μαζευτούν και να ευχηθούν, το δαιμόνιο δεν φεύγει».<br />
Όταν έρχονται τέτοιοι άνθρωποι, με τέτοιον αέρα, τους μιλάω ανοιχτά.<br />
Θέλουν τράνταγμα, για να συνέλθουν.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
Ένας άλλος μου είπε ότι η γυναίκα του έχει δαιμόνιο.<br />
Κάνει συνεχώς φασαρίες στο σπίτι.<br />
Σηκώνεται το βράδυ, τους ξυπνάει, τα κάνει όλα άνω-κάτω.<br />
«Εσύ εξομολογείσαι;» του λέω.<br />
«Όχι», μου λέει.<br />
«Πρέπει να έχετε δώσει δικαιώματα στον διάβολο, του λέω. Δεν έγινε αυτό στα καλά καθούμενα». Τελικά βρήκαμε ότι είχε πάει σ’ έναν Χότζα και του έδωσε κάτι να ραντίσει στο σπίτι για γούρι, για να πάει καλά η δουλειά του, και ούτε καν έδινε σ’ αυτό σημασία.<br />
Αλώνιζε μετά ο διάβολος στο σπίτι του.
<b> </b></blockquote>
<br />
<br />
<u><b>ΠΩΣ ΛΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΑΓΙΑ</b> </u><br />
- Αν πιάσουν, Γέροντα, τα μάγια, πως λύνονται;<br />
- Με την μετάνοια και την εξομολόγηση.<br />
Γι’ αυτό πρέπει πρώτα να βρεθεί η αιτία, για την οποία έπιασαν τα μάγια, να καταλάβει ο άνθρωπος το σφάλμα του, να μετανοήσει και να εξομολογηθεί.<br />
Πόσοι έρχονται εκεί στο Καλύβι που ταλαιπωρούνται, επειδή τους έχουν κάνει μάγια, και μου λένε: «Κάνε προσευχή, για να απαλλαγώ από αυτό το βάσανο»!<br />
Μου ζητάνε βοήθεια, χωρίς να ψάξουν να βρουν από πού ξεκίνησε το κακό, για να το διορθώσουν. Να βρουν δηλαδή σε τι έφταιξαν και έπιασαν τα μάγια, να μετανοήσουν, να εξομολογηθούν, για να σταματήσει η ταλαιπωρία τους.<br />
- Γέροντα, όταν ο άνθρωπος που του έχουν κάνει μάγια φθάσει σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορεί να βοηθήσει ο ίδιος τον εαυτό του, να εξομολογηθεί κ.λπ., μπορούν οι άλλοι να τον βοηθήσουν;
- Μπορούν να καλέσουν τον ιερέα στο σπίτι να κάνει ευχέλαιο ή έναν αγιασμό.<br />
Να του δώσουν να πιει αγιασμό, για να υποχωρήσει λίγο το κακό και να μπει λίγο Χριστός μέσα του.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
Έτσι έκανε μια μητέρα για το παιδί της και βοηθήθηκε.<br />
Μου είχε πει ότι ο γιος της υπόφερε πολύ, γιατί του είχαν κάνει μάγια.<br />
"ΝΑ πάει να εξομολογηθεί" της είπα.<br />
«Πώς να πάει, πάτερ, να εξομολογηθεί, στην κατάσταση που είναι;», μου είπε.<br />
«Τότε πες στον πνευματικό σου", της λέω "να έρθει στο σπίτι, να κάνει αγιασμό και να δώσεις στον γιό σου να πιει από τον αγιασμό. Θα τον πιει όμως;".<br />
«Θα τον πιει» μου λέει.<br />
«Ε, ξεκίνησε με τον αγιασμό, της λέω, και μετά προσπάθησε να μιλήσει το παιδί με τον παπά.<br />
Αν εξομολογηθεί, θα τον πετάξει τον διάβολο πέρα».<br />
Και πράγματι, με άκουσε και βοηθήθηκε το παιδί. Μετά από λίγο μπόρεσε να εξομολογηθεί και έγινε καλά.</blockquote>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
Μια άλλη γυναίκα, η φουκαριάρα, τι έκανε;<br />
Ο άνδρας της είχε μπλέξει με μάγους και δεν ήθελε ούτε σταυρό να φορέσει.<br />
Για να τον βοηθήσει λίγο, έραψε στον γιακά από το σακάκι του ένα σταυρουδάκι. Μια φορά που χρειάστηκε να περάσει από ένα γεφύρι στην άλλη όχθη ενός ποταμού, μόλις πάτησε στον γεφύρι, άκουσε μια φωνή να του λέει:<br />
«Τάσο, Τάσο, βγάλε το σακάκι, να περάσουμε μαζί το γεφύρι».<br />
Ευτυχώς έκανε κρύο και είπε: «Πώς να το βγάλω κρυώνω!»<br />
«Βγάλ’ το, βγάλ’ το, να περάσουμε», άκουσε την ίδια φωνή να του λέει.<br />
Βρε τον διάβολο! Ήθελε να τον ρίξει κάτω στο ποτάμι, αλλά δεν μπορούσε, γιατί είχε πάνω του στο σταυρουδάκι.<br />
Τελικά τον έριξε εκεί σε μια άκρη.<br />
Εν τω μεταξύ, τον έψαχναν οι δικοί του όλη την νύχτα και τον βρήκαν τον καημένο πεσμένο επάνω στο γεφύρι.<br />
Αν δεν έκανε κρύο, θα έβγαζε το σακάκι και θα τον πετούσε ο διάβολος μέσα στο ποτάμι. Τον φύλαξε ο σταυρός που είχε στο πέτο του.<br />
Πίστευε η φουκαριάρα η γυναίκα του. Αν δεν είχε πίστη, θα το έκανε αυτό;</blockquote>
<br />
<br />
Οι μαύρες δυνάμεις του σκότους
Αναδημοσίευση από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τ. Γ΄»
© ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-6227642005386846682011-10-24T10:49:00.000-07:002011-10-24T10:51:05.293-07:00Λύση αδιεξόδου από τον Γέροντα Παϊσιο τον Αγιορείτη<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-size: medium;"><span style="background-color: orange; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;">Πῶς ὁ Γέροντας Παϊσιος μὲ ἔβγαλε ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-oQ4EENm8LN0/TDA1M8FzCLI/AAAAAAAACy0/fHnyHjHr3rk/s1600/uhz.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" src="http://1.bp.blogspot.com/-oQ4EENm8LN0/TDA1M8FzCLI/AAAAAAAACy0/fHnyHjHr3rk/s400/uhz.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-size: medium;">Τὸ 1992 ὑπηρετοῦσα σὲ μία Μονάδα τοῦ Ἔβρου καὶ διέμενα στὸ Διδυμότειχο. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἡ σύζυγός μου, Μαρία, ἦταν ἔγκυος στὸ δεύτερο παίδι καὶ διένυε τὸν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης της. Τὸ θετικὸ ἀποτέλεσμα ἑνὸς τέστ ἐλέγχου ἀντισωμάτων ἐρυθράς, μᾶς ἀναστάτωσε.<br /><br />Μετὰ ἀπὸ μερικὲς ἥμερες ἡ ἐπανάληψη τοῦ τέστ, σὲ ἄλλο μικροβιολογικὸ ἐργαστήριο, ἐπιβεβαίωσε ἐκ νέου ὅτι ἡ σύζυγός μου εἶχε νοσήσει ἀπὸ ἐρυθρά, ἐνῶ ἐγκυμονοῦσε. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι κατὰ τὴν πρώτη ἐγκυμοσύνη, πρὶν ἀπὸ 3 χρόνια περίπου, τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ τέστ ἀντισωμάτων ἐρυθρὰς ἦταν ἀρνητικό.<br /><br /> Ὅπως ἦταν ἑπόμενο ἀπευθύνθηκα σὲ ἰατροὺς γυναικολόγους, ποῦ ἐμμέσως μᾶς προέτρεπαν σὲ διακοπὴ κυήσεως, δεδομένου ὅτι ὁ ἰὸς τῆς ἐρυθρὰς προσβάλλει τὰ μάτια, τὰ αὐτιὰ καὶ τὸν ἐγκέφαλο τοῦ ἐμβρύου. Οἱ στατιστικὲς συνηγοροῦσαν ὅτι ὑπῆρχαν πιθανότητες στὸ 80% - 85% τὸ παίδι ποῦ θὰ γεννιόταν νὰ εἶναι τυφλό, κωφάλαλο ἢ καὶ μὲ διανοητικὴ στέρηση. Μὲ ὅλα αὐτὰ ποῦ ἄκουγα εἶχα χάσει πραγματικὰ τὸν ὕπνο μου, ἐνῶ προσπαθοῦσα νὰ μὴ μεταφέρω στὴ σύζυγό μου τὶς ἀγωνίες μου, γιὰ νὰ μὴν ἐπιβαρύνω τὴν κατάστασή της.<br /><br />Τὸν Αὔγουστο τοῦ '92 πῆρα μετάθεση ἀπὸ τὸν Ἔβρο στὴ Μυτιλήνη (ἰδιαίτερη πατρίδα μου). Ἡ σύζυγός μου εἶχε φύγει 10 ἡμέρες περίπου νωρίτερα γιὰ νὰ..μπορέσω νὰ μαζέψω τὴν οἰκοσκευή μας.<br /><br />Ἦταν Παρασκευὴ πρὸς Σάββατο καὶ ἐνῶ κοιμόμουν εἶδα στὸν ὕπνο μου ἕναν Γέροντα ρασοφόρο νὰ μὲ προσκαλεῖ πάραυτα, νὰ πάω στὸ Ἅγιον Ὅρος. Μέχρι τότε δὲν εἶχα ποτὲ ἐπισκεφθεῖ, ἀλλὰ καὶ οὔτε γνώριζα τὸ δρομολόγιο ποῦ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθήσω γιὰ νὰ φτάσω ἐκεῖ. Ἡ ἀπάντηση ποῦ τοῦ ἔδωσα μέσα στὸν ὕπνο μου ἦταν: «Μὰ δὲν ξέρω πῶς νὰ πάω», καὶ μοῦ ἀπαντᾶ: «Ἔλα, θὰ σὲ ὁδηγήσω ἐγώ». Τρόμαξα, ξύπνησα καὶ νόμισα ὅτι τὸν ἔβλεπα μπροστά μου. Ἄναψα τὰ φῶτα, ἀλλὰ δὲν ὑπῆρχε τίποτα. Μονολόγησα, «δὲν βαριέσαι, ὄνειρο εἶναι» καὶ ἔκλεισα τὸ φῶς γιὰ νὰ συνεχίσω τὸν ὕπνο μου. Πέρασε λίγη ὥρα καὶ εἶδα ξανὰ τὸν ἴδιο Γέροντα νὰ μὲ προσκαλεῖ νὰ πάω στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ξαφνιάστηκα καὶ φοβήθηκα. Ἄναψα ἀμέσως τὰ φῶτα, ἀλλὰ δὲν εἶδα τίποτα. Κάθισα στὸ κρεββάτι μου καὶ κοίταξα τὸ ρολόι μου ποῦ ἔδειχνε περασμένες 02:00 ἡ ὥρα. Προβληματίστηκα καὶ δὲν ἤξερα τινὰ κάνω. Νὰ ξεκινήσω ἀπὸ τὸ Διδυμότειχο νὰ πάω στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ ποιὸ δρομολόγιο νὰ ἀκολουθήσω. Ξημέρωνε Σάββατο καὶ ἔπρεπε νὰ ἐνημερώσω τὸ νέο Διοικητή, ποῦ ἀναλάμβανε γιὰ τὶς ὑποχρεώσεις τῆς Μονάδας. «Νὰ ξεκινήσω νὰ φύγω κρυφὰ χωρὶς νὰ τὸν ἐνημερώσω καὶ ἂν μὲ ἀναζητήσουν τί θὰ πῶ;». Ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ ἐρωτήματα βασάνιζαν τὸ μυαλό μου.<br /><br />Τελικὰ πῆρα τὴν ἀπόφαση. Ξεκίνησα περίπου στὶς 02:30 πιστεύοντας ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλὰ ἀφοῦ ἄλλωστε μὲ προσκάλεσε ὁ Γέροντας.<br /><br />Φθάνοντας στὴν Ἀσπροβάλτα κατευθύνθηκα ἀριστερὰ ἀφήνοντας τὴν ἐθνικὴ ὁδὸ Καβάλας - Θεσσαλονίκης καὶ ὁδηγώντας βρέθηκα σὲ μία διασταύρωση μὲ πινακίδες τοπωνυμίων καὶ χωριῶν. Χωρὶς πλέον νὰ γνωρίζω τὴν κατεύθυνση πρὸς τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ κινηθῶ, ἀναγκάστηκα νὰ σταματήσω, ἐνῶ ἀκόμα δὲν εἶχε ξημερώσει. Μέσα σὲ ἐλάχιστο χρόνο περνᾶ ἕνα ὄχημα καὶ τοῦ ἔκανα σῆμα νὰ σταματήσει γιὰ νὰ τὸ ρωτήσω πρὸς ποιὰ κατεύθυνση νὰ κινηθῶ γιὰ νὰ φτάσω στὴν Οὐρανούπολη. Μὲ μεγάλη μου χαρὰ πληροφορήθηκα ὅτι καὶ αὐτοὶ ἐκεῖ κατευθύνονταν καὶ νὰ τοὺς ἀκολουθήσω. Πράγματι 15 λεπτὰ περίπου πρὶν ἀναχωρήσει τὸ πλοῖο γιὰ τὴ Δάφνη, φθάσαμε στὴν Οὐρανούπολη.<br /><br />Ἐκεῖ ὑπῆρχε τὸ ἀδιαχώρητο ἀπὸ τὸ μεγάλο ἀριθμὸ τῶν ἐπισκεπτῶν ποῦ πήγαινε στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ συνεπῶς μεγάλη δυσκολία στὴν ἐξεύρεση χώρου στάθμευσης. Ἐκείνη ἀκριβῶς τὴ στιγμὴ πλησίον της ἀποβάθρας ἔφυγε ἕνα αὐτοκίνητο καὶ οἱ Θεσσαλονικεῖς γιὰ νὰ μὲ διευκολύνουν, ἐπειδὴ δὲν ἤξερα τὴν περιοχὴ μὲ ἄφησαν νὰ παρκάρω γιὰ νὰ προλάβω γρήγορα νὰ ἐπιβιβαστῶ στὸ πλοϊο ποῦ θὰ ἔφευγε.<br /><br />Ὅταν ξεκίνησε τὸ πλοῖο τοὺς ἀναζήτησα ἀνάμεσα στοὺς ἐπιβάτες γιὰ νὰ τοὺς εὐχαριστήσω, ἀλλὰ δὲν ἦταν μέσα. Πιθανὸν νὰ μὴν πρόλαβαν νὰ παρκάρουν ἔγκαιρα καὶ νὰ ἐπιβιβασθοῦν. Ἐνῶ καθόμουν μόνος χωρὶς παρέα μέσα στὸ πλοῖο, μὲ πλησίασε κάποιος Παναγιώτης, ἀπὸ τὴν Ἀττικὴ (Μάνδρα ἢ Ἐλευσίνα) καὶ μὲ ρώτησε ποῦ συγκεκριμένα θὰ πάω στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ ἂν πάω γιὰ πρώτη φορά. Τοῦ ἀπάντησα ὅτι πρώτη φορὰ πηγαίνω καὶ δὲν ξέρω ποῦ νὰ πάω. Ἀλλὰ τοῦ διηγήθηκα ὅτι, ὅταν ὑπηρετοῦσα στὴ Θεσσαλονίκη τὸ '87 εἶχα ἀκούσει ἀπὸ ἕναν φίλο μου στρατιωτικὸ δικαστὴ γιὰ κάποιον γέροντα Παΐσιο καὶ ἤθελα νὰ τὸν δῶ. Ὁ Παναγιώτης τότε μου εἶπε, «εἶσαι τυχερὸς γιατί καὶ ἐγὼ σ΄ αὐτὸν θὰ πάω. Γιὰ νὰ πᾶμε ὅμως ἐκεῖ πρέπει νὰ βγοῦμε στὴ Δάφνη, νὰ πᾶμε μὲ λεωφορεῖο στὶς Καρυὲς καὶ νὰ μείνουμε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου, γιὰ νὰ προλάβουμε πρὶν δύσει ὁ ἥλιος νὰ φτάσουμε μὲ τὰ πόδια στὸ Κελλί του».<br /><br />Ὅταν φτάσαμε μὲ πολλοὺς ἄλλους προσκυνητὲς (ἀφοῦ βγάλαμε διαμονητήρια), στὴν εἴσοδο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὁ ὑπεύθυνος μοναχὸς δὲν δέχτηκε νὰ φιλοξενήσει κανέναν, διότι εἶχε πολλοὺς προσκυνητὲς καὶ ἔπρεπε νὰ εἴχαμε ἐξασφαλίσει τὴ διαμονὴ μᾶς τηλεφωνικὰ ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἡμέρα. Τὸν πλησίασα καὶ ἐγὼ μὲ τὴ σειρά μου καὶ χὸν ρώτησα ἂν ὑπάρχει κάποιο κρεββάτι γιὰ σήμερα καὶ μὲ ἔκπληξή μου ἀπάντησε: «Ναί», ἐνῶ σὲ ὅλους τους ἄλλους προσκυνητὲς τοὺς ἔλεγε ἄλλη μέρα. Τοῦ εἶπα ὅτι δὲν ἤμουν μόνος μου, ἀλλὰ καὶ πάλι μᾶς δέχθηκε. Πράγματι, ἀφοῦ τακτοποιηθήκαμε καὶ ἀφήσαμε τὰ προσωπικὰ μᾶς ἀντικείμενα στὴ Μονή, ξεκινήσαμε γιὰ τὸ Κελλὶ τοῦ γέροντα Παϊσίου. Φθάνοντας στὸ Κελλὶ συναντήσαμε πάρα πολὺ κόσμο, οἱ ὁποῖοι κάθονταν καὶ ἄκουγαν τὶς συμβουλὲς τοῦ Γέροντα.<br /><br />Κάποιοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκέπτες τοῦ ἔκαναν διάφορες ἐπίκαιρες γιὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἐρωτήσεις, ὅπως: «Τί θὰ γίνει μὲ τὸ 666, ἂν θὰ ἀναγραφεῖ στὶς ταυτότητές μας, τί θὰ γίνει μὲ τὸ Κυπριακό, ἂν λυθεϊ κ.λπ»<br /><br />Ὅταν ὁ γέροντας Παϊσιος τελείωσε τὶς συμβουλὲς τοῦ μᾶς εἶπε νὰ τὸν ἀφήσουμε νὰ πάει στὸ Κελλί του νὰ ἐκτελέσει τὰ καθήκοντά του. Τότε πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐπισκέπτες μπήκαμε σὲ μία γραμμὴ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὸν πλησιάσουμε καὶ νὰ τοῦ πεῖ καθένας τὸ πρόβλημά του. Ὅλους ὅμως ποῦ ἦταν μπροστὰ στὴ σειρά, τοὺς ἔλεγε ὅτι δὲν ἔχει χρόνο.<br /><br />Ὅταν ἔφτασε ἡ δική μου σειρὰ τοῦ εἶπα: «Γέροντα καὶ ἐγὼ ἤθελα νὰ σᾶς δῶ γιὰ λίγο» καὶ μοῦ ἀπαντᾶ: «Πήγαινε ἐκεῖ καὶ κάτσε, εἶσαι κουρασμένος, ἀπὸ τὸν Ἔβρο ἦρθες καὶ περίμενε». Ἀφοῦ τελείωσε μὲ ὅλους ἦρθε κοντά μου καὶ μοῦ εἶπε: «Εἶσαι Στρατιωτικὸς» καὶ μὲ ρώτησε ἂν γνωρίζω κάποιο συνάδελφο τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου δὲν θυμᾶμαι τώρα. Μετὰ τοῦ μίλησα γιὰ τὸ πρόβλημα ποῦ ἀντιμετώπιζα μὲ τὴν ἐγκυμοσύνη τῆς συζύγου μου καὶ ἂν θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει διακοπὴ τῆς κυήσεως τῆς (ἤδη ἦταν 6 μηνῶν). Μοῦ ἀπάντησε: «Δὲν πιστεύω ὅτι ὁ Θεὸς θὰ σοὺ δώσει ἐσένα νὰ ἀνέβεις Γολγοθά, ἀλλά, καὶ ἂν ἀκόμη αὐτὸ εἶναι τὸ θέλημά Του, θὰ σοὺ δώσει τὴ δύναμη νὰ τὸ ἀντιμετωπίσεις. Ἐγὼ ὅμως θὰ προσευχηθῶ νὰ μὴν ἀνέβεις τὸν Γολγοθὰ καὶ νὰ γεννήσει ἡ γυναίκα σου ἕνα γερὸ παιδί. Πρόσεξε ὅμως μὴ δεχθεῖς ἡ γυναίκα σου νὰ γίνει πειραματόζωο. Γὶ΄ αὐτὸ ρώτησε καὶ ἕναν ἰατρὸ στὴν Γερμανία ἢ στὴν Ἀμερικὴ ἀλλὰ κυρίως στὴν Γερμανία τί κάνουν ἐκεῖ».<br /><br />Μετὰ ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τοῦ αὐτὲς ἔφυγα καὶ πῆγα στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου γιὰ νὰ διαμείνω, ἀλλὰ προβληματιζόμουν γιὰ τὸ ποῦ θὰ βρῶ γυναικολόγο γιατρὸ στὴ Γερμανία, σὲ ποιὰ γλώσσα θὰ τοῦ μιλήσω ἀφοῦ δὲν γνωρίζω γερμανικὰ γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσω μαζί του καὶ ἄλλα πολλά.<br /><br />Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, Κυριακὴ πρωΐ, μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία καὶ τὴν τράπεζα, ξεκίνησα νὰ ξαναπάω στὸ Κελλὶ τοῦ μαζὶ μὲ τὸ φίλο μου τὸν Παναγιώτη.<br /><br />Στὸ δρόμο συναντήσαμε λίγο πρὶν φθάσουμε στὸ Κελλὶ ἕναν κληρικὸ ποὺ ἐπέστρεφε. Ἀφοῦ χαιρετηθήκαμε μᾶς λέει: «Μὴ συνεχίζετε, διότι ἀπὸ ἐκεῖ ἔρχομαι καὶ δὲν ἄνοιξε, μᾶλλον ἔχει φύγει». Ἐμεῖς ὅμως συνεχίσαμε καί, ὅταν φτάσαμε χτυπήσαμε τρεῖς φορὲς τὸ αὐτοσχέδιο κουδούνι του καὶ ἐμφανίστηκε στὴν εἴσοδο τοῦ Κελλιοῦ τοῦ κάνοντας μᾶς νεῦμα νὰ πλησιάσουμε. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; font-size: medium;">Πράγματι ἀνέφερα ἐκ νέου τοὺς προβληματισμούς μου καὶ ὁ γέροντας Παΐσιός μου ἐπανέλαβε αὐτὰ ποῦ μου εἶχε πεῖ τὸ προηγούμενο ἀπόγευμα. Ἀφοῦ τοῦ ζήτησα κάποια εὐλογία μου ἔδωσε δύο εἰκόνες μικρὲς ξυλόγλυπτες, ὁπού στὴ μία ἦταν ἡ Παναγία Βρεφοκρατούσα καὶ στὴν ἄλλη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς Ἐσταυρωμένος καὶ τὴ μία νὰ τὴ βάλω στὸ κρεββάτι τοϋ παιδιοῦ ποῦ θὰ γεννιόταν καὶ τὴν ἄλλη στῆς μητέρας. «Δὲν ἔχω νὰ σοὺ δώσω, εὐλογημένε κάτι παραπάνω, γιατί ἔχω γεράσει καὶ δὲν κάνω ἐργόχειρο». Ἀφοῦ ἀσπάσθηκα τὴ χείρα τοῦ πῆρα τὸν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς.<br /><br />Τὸ βράδυ τῆς ἴδιας μέρας ἔφτασα στὸ Διδυμότειχο. Ἐπειδὴ ἤμουν μόνος πῆγα καὶ περπάτησα στὴν πλατεία τῆς κωμόπολης, ὅπου εἶναι καὶ τὸ τέμενος. Ἐκεῖ μὲ βρίσκει ὁ ἰδιοκτήτης ἑνὸς φούρνου, ὁ κ. Νίκος μὲ τὸν ὅποιον εἴχαμε συνδεθεῖ καὶ οἰκογενειακά, ἐπειδὴ μὲ βοήθησε, ὅταν πρωτοπῆγα στὸ Διδυμότειχο στὴν ἐξεύρεση κατοικίας. Συμφωνήσαμε νὰ πιοῦμε ἕνα ποτήρι κρασί, ἀφοῦ πρῶτα μιλήσει στὸ τηλέφωνο μὲ τὸ γυιό του στὴ Γερμανία, ὁ ὁποῖος τελείωσε ἰατρικὴ καὶ πῆρε τὴν εἰδικότητα τοΰ γυναικολόγου καὶ ὁ καθηγητὴς τοῦ τὸν προέτρεπε νὰ σταδιοδρομήσει ἐκεῖ. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ θυμήθηκα τὰ λόγια του π. Παϊσίου («ρώτα γιατρὸ στὴ Γερμανία»). Τὸν παρακάλεσα, πρὶν κλείσει τὸ τηλέφωνο νὰ μιλήσω κι ἐγὼ μαζί του.<br /><br />Ἀφοῦ ὁλοκλήρωσαν τὴ συνομιλία τους, μὲ φώναξε καὶ μὲ σύστησε στὸν γυιό του. Πράγματι τοῦ εἶπα τὸ πρόβλημα καὶ ὅλα τὰ μικροβιολογικὰ δεδομένα ποῦ εἶχα καὶ ζήτησα τὴν ἐπιστημονική του ἄποψη. Μοῦ ἀπάντησε ὅτι εἶμαι τυχερός, διότι τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐξετάσεων ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ συγκεκριμένος τύπος τοῦ ἰοῦ τῆς ἐρυθράς, δὲν εἶχε τὴ δύναμη νὰ διαπεράσει τὸ ἀμνιακὸ ὑγρὸ ποὺ περιβάλλει τὸ ἔμβρυο μέσα στὸ σάκκο, ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ σὰν προστατευτικὸ κέλυφος καὶ κατὰ συνέπεια δὲν εἶχε προσβληθεῖ τὸ ἔμβρυο. Τὸ πρόβλημα ποῦ ἀντιμετωπίζαμε, ἦταν ἀνακοίνωση σὲ ἐπιστημονικὸ συνέδριο ποῦ συμμετεῖχε πρόσφατα καὶ ἦταν 10 ἐτῶν μελετῶν τῆς Πανεπιστημιακῆς Κλινικῆς, ποῦ ἔκανε τὴν εἰδικότητά του. Ἡ ἀνακούφιση ἀπὸ τὴν ἀγωνία μου καὶ ἡ χαρὰ ποῦ ἐνίωσα ἐκείνη τὴν ὥρα δὲν μπορεῖ νὰ περιγραφεῖ, οὔτε νὰ ἀποτυπωθεῖ μὲ μερικὲς λέξεις πάνω σὲ ἕνα φύλλο χαρτιοῦ.<br /><br />Πράγματι ἀκολουθώντας τὶς συμβουλές του δὲν ἄφησα τὴ γυναίκα μου νὰ γίνει πειραματόζωο καὶ τὸ Νοέμβριο μήνα γεννήθηκε ἕνα ὑγιὲς παιδί.<br /><br />Πηγή: Γεώργιου Καμπούρη (ΠΒ), Ὁ Γέροντας Παΐσιος μὲ ἔβγαλε ἀπὸ ἀδιέξοδο, Περιοδικὸ «Ἐρῶ», Ἔκδοση Κέντρου Ἑνότητος καὶ Μελέτης-Προβολῆς τῶν Ἀξιῶν μᾶς «Ἑνωμένη Ρωμιοσύνη» ( www.enromiosini.gr ), Τεῦχος 1ο, Ἰανουάριος-Μάρτιος 2010</span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-10757270516850386282011-08-04T11:12:00.000-07:002011-08-04T11:12:15.621-07:00Η μέλλουσα ζωή (Γ. Παϊσιος)<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<h3 class="post-title entry-title" style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; background-color: orange; color: black; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<span style="font-size: x-large;">Η μέλλουσα ζωή</span></span></h3>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<h3 class="post-title entry-title" style="font: 22px Verdana,Geneva,sans-serif; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
</h3>
</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/S0jxdQoxnFI/AAAAAAAAAAU/Yhr8e64K5jY/s1600/6127861.jpg" style="color: #111111; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/S0jxdQoxnFI/AAAAAAAAAAU/Yhr8e64K5jY/s320/6127861.jpg" style="background-color: #111111; border-color: rgb(17, 17, 17); border-style: solid; border-width: 1px; box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, 0.098); padding: 1px; position: relative;" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
- Γέροντα, έφερα γλυκά να κεράσετε.<br />
- Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε: </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
«Με τι χαζά χαιρόμασταν: Τι μας<br />
συγκινούσαν τότε!». Ενώ τώρα σκιρτάει η καρδιά γι’ αυτά.<br />
- Γέροντα, πως θα το καταλάβουμε αυτό από τώρα;<br />
- Άμα το καταλάβετε αυτό από τώρα, δεν θα το πείτε μεθαύριο στην άλλη ζωή. Πάντως, όσοι βρίσκονται εκεί επάνω, καλά περνούν. Ξέρεις τι εργόχειρο κάνουν εκεί στον Ουρανό;<br />
Συνέχεια δοξολογούν τον Θεό,<br />
- Γέροντα, γιατί το σώμα του νεκρού λέγεται «λείψανο»;<br />
- Γιατί είναι ότι μένει εδώ στην γη από τον άνθρωπο μετά τον θάνατο. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Ο κυρίως άνθρωπος, που είναι η ψυχή, φεύγει στον Ουρανό. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Στην μέλλουσα Κρίση θα αναστήσει ο Θεός και το σώμα, για να κριθή με αυτό ο άνθρωπος, γιατί με αυτό έζησε και αμάρτησε. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Στην άλλη ζωή όλοι θα έχουν το ίδιο σώμα – πνευματικό σώμα -, το ίδιο ανάστημα, και οι κοντοί και οι ψηλοί, την ίδια ηλικία, και οι νέοι και οι γέροι και τα μωρά, αφού η ψυχή είναι ίδια. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Θα υπάρχει δηλαδή μια αγγελική ηλικία.<br />
<a href="http://draft.blogger.com/blogger.g?blogID=9203993836730748510" name="more"></a>- Γέροντα, στην άλλη ζωή όσοι θα είναι στην Κόλαση θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στον Παράδεισο;<br />
- Κοίταξε, όπως αυτοί που είναι την νύχτα έξω στο σκοτάδι βλέπουν όσους είναι μέσα σε ένα δωμάτιο φωτισμένο, έτσι και όσοι θα βρίσκονται στην κόλαση θα βλέπουν όσους θα είναι στον Παράδεισο. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Και αυτό θα είναι μεγαλύτερη κόλαση. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Όπως πάλι όσοι την νύχτα είναι στο φως, δεν βλέπουν αυτούς που είναι έξω στο σκοτάδι, έτσι και αυτοί που θα βρίσκονται στον Παράδεισο δεν θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στην κόλαση. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Γιατί, αν έβλεπαν τους κολασμένους, θα πονούσαν, θα θλίβονταν για την ταλαιπωρία τους, και δεν θα απολάμβαναν τον Παράδεισο, αλλά εκεί «ουκ έστι πόνος...». </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Και όχι μόνο δεν θα τους βλέπουν, αλλά ούτε θα θυμούνται αν είχαν αδελφό ή πατέρα ή μητέρα, αν δεν είναι κι εκείνοι στον Παράδεισο. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
«Εν εκείνη τη ημέρα απολούνται πάντες οι διαλογισμοί αυτού» λέει ο Ψαλμωδός. Γιατί, άμα, τους θυμούνται, πως θα είναι Παράδεισος; Αυτοί μάλιστα που θα είναι στον Παράδεισο, θα νομίζουν ότι δεν θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, ούτε θα θυμούνται τις αμαρτίες που είχαν κάνει. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Γιατί, αν θυμούνται τις αμαρτίες τους, δεν θα αντέχουν από φιλότιμο στην σκέψη ότι λύπησαν τον Θεό.<br />
Η ποσότητα πάλι της χαράς του καθενός στον Παράδεισο θα είναι διαφορετική. Άλλος θα έχει μια δαχτυλήθρα χαρά, άλλος ένα ποτήρι, άλλος μια ολόκληρη δεξαμενή. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Όλοι όμως θα αισθάνονται πλήρεις και κανένας δεν θα ξέρη το μέγεθος της χαράς, της αγαλλιάσεως, του άλλου. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Τα κανόνισε έτσι ο Καλός Θεός, γιατί, αν γνώριζε ο ένας ότι ο άλλος έχει περισσότερη χαρά, δεν θα ήταν τότε Παράδεισος, επειδή θα υπήρχε το «γιατί εκείνος να έχει περισσότερη χαρά και εγώ λιγότερη;». </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Δηλαδή καθένας θα βλέπει στον Παράδεισο την δόξα του Θεού ανάλογα με την καθαρότητα των οφθαλμών της ψυχής του. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Η ορατότητα όμως δεν θα καθορισθεί από τον Θεό, αλλά θα εξαρτηθεί από την δική του καθαρότητα.<br />
- Γέροντα, μερικοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος.<br />
- Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος; Πως είναι δυνατόν οι νεκροί να μείνουν στην ανυπαρξία, αφού είναι ψυχές; </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Ο Θεός είναι αθάνατος και ο άνθρωπος είναι κατά χάριν αθάνατος. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Επομένως αθάνατος θα είναι και στην κόλαση. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Ύστερα τον Παράδεισο και την κόλαση τα ζει η ψυχή μας σε έναν βαθμό και από αυτήν την ζωή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Όταν κάποιος έχει τύψεις συνειδήσεως και νιώθει φόβο, ταραχή, άγχος,<br />
απελπισία, ή είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζει την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχει αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλωσύνη κ.λπ., τότε ζει τον Παράδεισο. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Όλη η βάση είναι η ψυχή, γιατί αυτή είναι που αισθάνεται και την χαρά και τον πόνο. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Να, πήγαινε σε έναν πεθαμένο και πες του τα πιο ευχάριστα πράγματα λ.χ. «ήρθε ο αδελφός σου από την Αμερική» κ.λ.π., δεν θα καταλάβει τίποτε. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Αν του σπάσεις τα χέρια, τα πόδια, πάλι δεν θα καταλάβει. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Επομένως η ψυχή είναι που αισθάνεται. Αυτά όλα δεν τους προβληματίζουν; Ή, ας<br />
υποθέσουμε, βλέπεις ένα ωραίο, ένα ευχάριστο όνειρο, χαίρεσαι, χτυπάει γλυκά η καρδιά σου και δεν θέλεις να τελειώσει. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Ξυπνάς και στενοχωριέσαι, γιατί ξύπνησες. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Ή βλέπεις ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσες λ.χ. και έσπασες τα πόδια σου, και υποφέρεις, κλαις. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Από την αγωνία σου ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια, βλέπεις ότι δεν έπαθες τίποτε, και λες: «Ευτυχώς όνειρο ήταν!».<br />
Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή. Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ότι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ’ ότι την ημέρα. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Έτσι και όταν πεθάνει ο άνθρωπος, αν πάει στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό. Σκεφθείτε να ζει κανείς<br />
ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις για λίγα<br />
λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια – Θεός φυλάξει – να είσαι μέσα στην θλίψη. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Γι’ αυτό καλύτερα να μην πάμε στην κόλαση. Εσείς τι λέτε;<br />
- Τόσον καιρό, Γέροντα, κάνουμε αγώνα να μην πάμε στην κόλαση· λέτε, εκεί να<br />
καταλήξουμε;<br />
- Αν δεν έχουμε μυαλό, εκεί θα πάμε. Εγώ εύχομαι ή όλοι στον Παράδεισο ή<br />
κανένας στην κόλαση... Καλά δεν λέω; Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξει, όχι μόνον άνθρωπος, αλλά ούτε πουλί να μην πάει στην κόλαση.<br />
Ο Καλός Θεός ας μας δώσει καλή μετάνοια, για να μας βρει ο θάνατος σε καλή<br />
πνευματική κατάσταση και να αποκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του. </div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1896787398629773948" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
Αμήν.</div>
ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-91500114797619010472011-08-04T10:39:00.000-07:002011-08-04T10:40:11.316-07:00Για τα παιδάκια με μογγολισμό (Γ. Παίσιος)<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<h3 class="post-title entry-title" style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; background-color: orange; color: black; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<span style="font-size: x-large;">Παναγίτσα, τώρα πάω φάω και μετά πάλι έρθω προσευχή.</span></span></h3>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 15px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<h3 class="post-title entry-title" style="font: 22px Verdana,Geneva,sans-serif; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
</h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7398550092809741897" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/S-5bJxZAnpI/AAAAAAAAAf8/TiPnYuEJyJI/s1600/1183_opatir.jpg" style="clear: left; color: #111111; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/S-5bJxZAnpI/AAAAAAAAAf8/TiPnYuEJyJI/s320/1183_opatir.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #111111; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(17, 17, 17); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(17, 17, 17); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(17, 17, 17); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(17, 17, 17); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 1px; padding-left: 1px; padding-right: 1px; padding-top: 1px; position: relative;" width="201" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">Είναι μερικοί γονείς που, αν μάθουν ότι το παιδί τους </span><br />
<span style="font-family: serif;">θα γεννηθεί μογγολάκι, πάνε και το σκοτώνουν. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Κάνουν έκτρωση. Λες και δεν είναι άνθρωπος ή δεν </span><br />
<span style="font-family: serif;">έχει ψυχή... Λες και δεν μπορεί να κερδίση τον </span><br />
<span style="font-family: serif;">Παράδεισο... Και ξέρεις τί καλοσύνη έχουν τα καημένα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Νά, ένα πού γνωρίζω κάνει και καλή προσευχή... Κάνει </span><br />
<span style="font-family: serif;">και πολλές μετάνοιες... Μούσκεμα στον ίδρωτα γίνεται... Τέτοιο φιλότιμο έχει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">(θυμήθηκε κάτι και χαμογέλασε). - Μετά, όταν πεινάσει, τρίβει την κοιλίτσα του με το χέρι και λέει στην εικόνα </span><br />
<span style="font-family: serif;">της Παναγίας: </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">«Παναγίτσα, τώρα πάω φάω και μετά πάλι έρθω προσευχή».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Γέλασε χαρούμενος ο γέροντας.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">- Με κομποσχοίνι, γέροντα, κάνει προσευχή;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">- Ναί, και με το κομποσχοίνι... </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Μετά, ξέρεις τί καλοσύνη έχει;... </span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Νά, μια φορά το κοροΐδευαν κάτι παιδιά στην γειτονιά </span><br />
<span style="font-family: serif;">και έπιασαν να το σκουντάνε... σχεδόν το δέρναν το καημένο. </span><br />
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Το βλέπει ο πατέρας... ορμάει... Πιάνει ένα παλιόπαιδο και, πάνω στον θυμό του, ήταν έτοιμος να το δείρει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">Μπαίνει στη μέση το μογγολάκι, πιάνει τα χέρια του πατέρα να τον εμποδίσει, τον κοίτα στα μάτια και του λέει: «ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ», (δηλαδή ήθελε να πει ότι δεν μας λέει έτσι ο Χριστός)... Τον πήραν μετά τα δάκρυα τον πατέρα...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Είδες αγάπη πού είχε!!!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin: 0in 0in 0.0001pt;">
<span style="font-family: serif;">Δηλαδή οι άλλοι... οι «έξυπνοι», πού κάνουν ένα σωρό κακίες, είναι καλύτεροι;... Αυτό το παιδάκι, λοιπόν, έπρεπε να το σκοτώσουμε;...</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">- Όχι, γέροντα, αλλά... νά, είναι δύσκολα για τους γονείς.</span><br />
<a href="http://draft.blogger.com/blogger.g?blogID=9203993836730748510" name="more"></a><span style="font-family: serif;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">- ΑΥΤΟΣ θα βάλη και τους γονείς του στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ... Με την υπομονή πού θα κάνουν </span><br />
<span style="font-family: serif;">εξ αιτίας του οι γονείς θα μπουν στον Παράδεισο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt; line-height: 15px; margin-bottom: 0.0001pt; margin-left: 0in; margin-right: 0in; margin-top: 0in;">
<span style="font-family: serif;">Από το βιβλίο «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε» Αθανάσιου Ρακόβαλη</span></div>
</div>
ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-89262996722374815772011-08-04T10:23:00.000-07:002011-08-04T10:28:30.849-07:00Οι πειρασμοί στη ζωή μας<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<h3 class="post-title entry-title" style="-moz-font-feature-settings: normal; -moz-font-language-override: normal; background-color: orange; color: black; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<span style="font-size: x-large;">Οί πειρασμοί στην ζωή μας</span></span></h3>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
</span><br />
<h3 class="post-title entry-title" style="font: 22px Verdana,Geneva,sans-serif; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
</span></h3>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">
</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-7814438595301680974" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/TEdh-Vxf7tI/AAAAAAAAArw/9pD_2KXvtF4/s1600/16231_191033866648_190998036648_3009557_7176925_n.jpg" style="color: #111111; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/_DyXF6HKnUFM/TEdh-Vxf7tI/AAAAAAAAArw/9pD_2KXvtF4/s400/16231_191033866648_190998036648_3009557_7176925_n.jpg" style="background-color: #111111; border-color: rgb(17, 17, 17); border-style: solid; border-width: 1px; box-shadow: 1px 1px 5px rgba(0, 0, 0, 0.098); padding: 1px; position: relative;" width="301" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
Ό Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ανάλογα μέ τήν πνευματική μας κατάσταση.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Άλλοτε επιτρέπει νά κάνουμε ένα σφάλμα, λ.χ. μια μικρή απροσεξία, για να είμαστε άλλη<span class="Apple-converted-space"> </span>φορά προσεκτικοί καί νά αποφύγουμε ή μάλλον νά προλάβουμε ένα μεγαλύτερο κακό πού<span class="Apple-converted-space"> </span>θά μας<br />
έκανε το ταγκαλάκι.<br />
Άλλοτε αφήνει τόν διάβολο νά μάς πειράζη, γιά νά μάς<span class="Apple-converted-space"> </span>δοκιμάση.<br />
Δίνουμε δηλαδή εξετάσεις καί αντί κακό ό διάβολος μάς κάνει καλό.<br />
Θυμηθήτε<span class="Apple-converted-space"> </span>τόν Γερο-Φιλάρετο πού έλεγε:<br />
Τέκνον, έγκατάλειψις Θεού, ούδένα πειρασμόν σήμερα.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Ήθελε νά παλεύη κάθε μέρα με τους πειρασμούς, γιά νά στεφανώνεται άπό τόν Χριστό.</div>
<div style="text-align: left;">
Ένας δυνατός, όπως ό Γερο-Φιλάρετος, δέν αποφεύγει τους πειρασμούς, άλλα λέει<span class="Apple-converted-space"> </span>στον<br />
Χριστό:<br />
Στείλε μου, Χριστέ μου, πειρασμούς καί δώσε μου κουράγιο νά παλέψω.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Ένας αδύνατος όμως θά πή: Μήν έπιτρέπης, Χριστέ μου, νά πειρασθώ. <br />
Μη είσενέγκης<span class="Apple-converted-space"> </span>ημάς εις πειρασμόν.... </div>
<div style="text-align: left;">
Εμείς όμως πολλές φορές, όταν έχουμε έναν πειρασμό, λέμε: ε, μά<span class="Apple-converted-space"> </span>είμαι άνθρωπος κι εγώ δέν<br />
αντέχω άλλο!, ενώ θά έπρεπε νά πούμε: Δέν είμαι άνθρωπος είμαι παλιάνθρωπος.<br />
Θεέ μου, βοήθησε με νά γίνω άνθρωπος.<br />
Δέν λέω νά<span class="Apple-converted-space"> </span>επιδιώκουμε εμείς τους πειρασμούς, άλλα, όταν έρχωνται, νά τους αντιμετωπίζουμε με<span class="Apple-converted-space"> </span>καρτερία καί προσευχή.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<a href="http://draft.blogger.com/blogger.g?blogID=9203993836730748510" name="more"></a>Σέ κάθε πνευματική χειμωνιά νά περιμένουμε με υπομονή καί ελπίδα τήν πνευματική άνοιξη.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Οι μεγαλύτεροι πειρασμοί είναι συνήθως στιγμιαίοι καί, εάν εκείνη τήν στιγμή τους ξεφύγουμε,<span class="Apple-converted-space"> </span>περνάει καί φεύγει ή φάλαγγα τών δαιμόνων καί γλυτώνουμε.<br />
Όταν ένωθή ό άνθρωπος μέ<span class="Apple-converted-space"> </span>τόν Θεό, δέν έχει πιά πειρασμούς.<br />
Μπορεί ό διάβολος νά κάνη κακό στον Άγγελο; Όχι,<span class="Apple-converted-space"> </span>καίγεται. <span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Ή πνευματική ζωή είναι πολύ απλή καί εύκολη εμείς τήν κάνουμε δύσκολη, γιατί δεν<span class="Apple-converted-space"> </span>αγωνιζόμαστε σωστά. Με λίγη προσπάθεια και πολλή ταπείνωση και εμπιστοσύνη στον<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Θεό, μπορεί κανείς να προχώρηση πολύ. Γιατί, όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ό<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
διάβολος καί, όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν καί πειρασμοί.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
- Γέροντα, ή πτώση σε μιά αμαρτία μπορεί να γίνη κατά παραχώρηση του Θεού;<br />
- Όχι, είναι βαρύ νά πούμε ότι παραχωρεί ό Θεός νά αμαρτήσουμε. Ό Θεός ποτέ δεν<span class="Apple-converted-space"> </span>παραχωρεί νά αμαρτήσουμε. Εμείς κάνουμε παραχωρήσεις καί έρχεται ό διάβολος καί μας<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
πειράζει. Όταν λ.χ. ύπερηφανεύωμαι, διώχνω τήν θεία Χάρη, φεύγει ό Φύλακας Άγγελος μου,<br />
έρχεται ό άλλος ...άγγελος, ό διάβολος, καί σπάζω τά μούτρα μου. Αυτή είναι δική μου<br />
παραχώρηση,<span class="Apple-converted-space"> </span>καί όχι τού Θεού.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
- Είναι σωστό, Γέροντα, όταν έχουμε μιά πτώση νά λέμε:<br />
Ό πειρασμός μέ έρριξε;<br />
- Πολλές φορές ακούω κι εγώ μερικούς ανθρώπους νά λένε ότι φταίει ό πειρασμός, όταν<span class="Apple-converted-space"> </span>ταλαιπωρούνται, ένω φταίνε οί ϊδιοι πού δέν αντιμετωπίζουν σωστά τά πράγματα.<br />
Έπειτα ό<span class="Apple-converted-space"> </span>πειρασμός, πειρασμός είναι. Μπορεί νά μας έμποδίση άπό το κακό;<br />
Τήν δουλειά του κάνει.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
Νά μήν τά φορτώνουμε καί όλα στον πειρασμό.<br />
Ένας υποτακτικός, πού ζούσε σέ μιά<span class="Apple-converted-space"> </span>Καλύβη μέ τον Γέροντα του, μιά φορά πού έμεινε γιά λίγο μόνος του, πήρε ένα αυγό, το<span class="Apple-converted-space"> </span>έβαλε πάνω σέ ένα κλειδί - ήταν άπό εκείνα τά μεγάλα, τά παλιά κλειδιά - καί άναψε άπό<span class="Apple-converted-space"> </span>κάτω ένα κερί, γιά νά το ψήση!<br />
Μπαίνει ξαφνικά ό Γέροντας καί τον βλέπει. ¨Τί κάνεις<span class="Apple-converted-space"> </span>εκεί;, τού λέει.<br />
Νά, Γέροντα, ό πειρασμός μέ έβαλε νά ψήσω έδώ ένα αυγό, τού λέει ό<span class="Apple-converted-space"> </span>υποτακτικός του. Καί τότε ακούσθηκε μιά άγρια φωνή: Αυτήν τήν τέχνη έγώ δέν τήν<span class="Apple-converted-space"> </span>ήξερα- άπό αυτόν<br />
τήν έμαθα!<br />
Ό διάβολος μερικές φορές κοιμάται, καί εμείς τον<span class="Apple-converted-space"> </span>προκαλούμε.</div>
</div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: #eeeeee; color: black; font-family: Verdana,Geneva,sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 19px; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"></span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-65945676842913937612011-06-22T23:47:00.000-07:002011-06-22T23:54:56.178-07:00Ο Γέρων Παϊσιος για την Βόρειο Ήπειρο<div style="text-align: center;"><span style="background-color: orange; font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>Για την Βόρειο Ήπειρο είχε πεί:</b></span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-VeWkTWk6sNs/SiC_QHyA-EI/AAAAAAAAB2g/tJ9Ql_atc6o/s1600/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25AACIOC_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-VeWkTWk6sNs/SiC_QHyA-EI/AAAAAAAAB2g/tJ9Ql_atc6o/s320/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25AACIOC_1.jpg" width="200" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/08/ceb2ceb7cf80ceb5ceb9cf81cebfcf83-ceb7cf80ceb5ceb9cf81cebfcf83ceb5cebbcebbceb1cf83.jpg?w=431&h=600" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/08/ceb2ceb7cf80ceb5ceb9cf81cebfcf83-ceb7cf80ceb5ceb9cf81cebfcf83ceb5cebbcebbceb1cf83.jpg?w=431&h=600" width="229" /></a>Οι Βορειοηπειρώτες να μην φοβούνται, επειδή κάποια μέρα θα ελευθερωθούνε από κάποια παλικάρια. Οι ελευθερωτές δεν θα καταλαβαίνουν από πολιτικές και θα μπουν μέσα για να βοηθήσουν. Οι πολιτικοί από τη μία θα χαρούν κι αυτοί από την άλλη όμως είναι δεσμευμένοι και δεν μπορούν να ενεργήσουν. Οι άλλες χώρες θα το δεχτούν και θα πουν ότι αφού έγινε, τώρα δεν μπορεί να αλλάξει. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβούνται οι Βορειοηπειρώτες, επειδή λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι. Ο πόνος για την Βόρειο Ήπειρο είναι μεγάλος, επειδή ήμασταν μια οικογένεια και μας χώρισαν. Είναι σαν να λες κάποια από τα παιδιά σου να χωριστούν από τα άλλα. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">ΠΑΪΣΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ</div><div style="text-align: center;">ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ & ΔΙΔΑΧΕΣ</div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-90686717458864192732011-05-24T13:17:00.000-07:002011-05-24T13:17:22.905-07:00Περί εξομολογητών - Γ.Παίσιος<div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="background-color: orange; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: x-large;">Δροσερό νερό καί όχι δυνατό ξύδι.</span></b></div><div><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_gBC4hzTKw8c/TDBdhszw8_I/AAAAAAAAFg8/MP4zm-wM8Qw/s1600/%CF%80+%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://1.bp.blogspot.com/_gBC4hzTKw8c/TDBdhszw8_I/AAAAAAAAFg8/MP4zm-wM8Qw/s400/%CF%80+%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="338" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div>Ο πνευματικός πρέπει να έρχεται στη θέση κάθε εξομολογουμένου και να ζεί τον πόνο του, ώστε ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο το δικό του πόνο. Στην εποχή μας οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό και όχι από δυνατό ξύδι.</div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-57298244916318359912011-04-14T12:05:00.000-07:002011-04-19T13:29:42.384-07:00Αφιέρωμα στον Πατέρα Παΐσιο από την ΕΤ3 την Μεγάλη εβδομάδα<div align="center"><br />
</div><div align="center"><b><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span style="background-color: orange;">Αφιέρωμα στον Πατέρα Παΐσιο από την ΕΤ3</span></span></span></b> </div><div align="left"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-t00i8tqS-cc/SK8FKC1SaQI/AAAAAAAAAdc/1X-vYeEwqXA/s1600/1-320.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://2.bp.blogspot.com/-t00i8tqS-cc/SK8FKC1SaQI/AAAAAAAAAdc/1X-vYeEwqXA/s400/1-320.jpg" width="400" /></a></div><div align="center"><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><b>Ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή, το έργο και τις προφητείες του Πάτερ Παΐσιου ετοιμάζει ο δημοσιογράφος και Ειδικός Σύμβουλος Διοίκησης της ΕΤ3 Γιάννης Φερέτης. </b></span></div><div align="center"><br />
</div><div align="center"><br />
</div><div align="left"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Σύμφωνα με πληροφορίες, ο μέτρ του είδους, <br />
κ.Φερέτης με τη δημοσιογραφική έρευνα που έκανε στο Άγιο Όρος, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια ο Γέρων Παΐσιος, και μέσα από μαρτυρίες άλλων μοναχών, θα κάνει γνωστές στους τηλεθεατές άγνωστες πτυχές από τη ζωή του Γέροντα. <br />
<br />
Το ντοκιμαντέρ θα μεταδοθεί τη Μεγάλη Τετάρτη και τη Μεγάλη Πέμπτη στις 9.00 το βράδυ στην ΕΤ3.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί σε επανάληψη το Μεγάλο Σάββατο στις 10.00 το πρωί.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ</span></div><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 13px; line-height: 16px;"></span></span><br />
<div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 0px;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div><div style="margin-bottom: 5px; margin-top: 0px; text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><object data="http://www.youtube.com/v/L1v5ntW3euM?version=3" height="350" type="application/x-shockwave-flash" width="550"></object></span></div><div><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"> </span></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-47135891218216154332011-04-12T03:00:00.000-07:002011-04-17T15:17:21.010-07:00Μαρτυρία Αρχιμανδρίτου Πολύκαρπου Ματζάρογλου περί του Γέροντος Παϊσίου<link href="file://C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_editdata.mso" rel="Edit-Time-Data"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Georgia;
panose-1:2 4 5 2 5 4 5 2 3 3;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:647 0 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
p
{mso-style-priority:99;
mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0cm;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0cm;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page WordSection1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt;
mso-header-margin:36.0pt;
mso-footer-margin:36.0pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style> <br />
<div align="center" style="background-color: orange; text-align: center;"><b><u><span style="font-family: "Georgia","serif"; font-size: 15pt;">ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ π. ΠΑΪΣΙΟ </span></u></b></div><div align="center" style="background-color: orange; text-align: center;"><b><u><span style="font-family: "Georgia","serif"; font-size: 15pt;">ΚΑΙ ΠΩΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ </span></u></b></div><div align="center" style="text-align: center;"><b><u><span style="font-family: "Georgia","serif"; font-size: 15pt;"><span style="background-color: orange;">ΤΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΣΟΥΡΩΤΗΣ </span></span></u></b></div><div align="center" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";"></span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia","serif";"><o:p></o:p></span></b></div><div align="center" style="text-align: center;"><br />
<b><span style="font-family: "Georgia","serif";">ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΜΑΤΖΑΡΟΓΛΟΥ</span></b> </div><div align="center" style="text-align: center;"><b>Γέροντας και πνευματικός της γυναικείας αδελφότητας της Ιεράς Μονής Μάκρης</b><b><span style="font-family: "Georgia","serif"; font-weight: normal;"> <o:p></o:p></span></b></div><div align="center" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";">(ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ – Αλεξανδρουπόλεως) </span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Gg8w_T_RA7I/TatkFpS6DnI/AAAAAAAAC8k/Z3yhP5pqsIo/s1600/moni-makris-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Gg8w_T_RA7I/TatkFpS6DnI/AAAAAAAAC8k/Z3yhP5pqsIo/s1600/moni-makris-3.jpg" /></a></div><br />
<b><span style="font-family: "Georgia","serif";"><o:p></o:p></span></b></div><div align="center" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Georgia","serif";"></span></b></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Το έτος 1965 ήμουν εφημέριος εις τον ιερόν Ναόν της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης. Ήταν Κυριακή, ήμουν Λειτουργός και στην αρχή του Όρθρου είδα να στέκονται λίγο πιο μακρυά από το Τέμπλο δύο Μοναχοί. Μου ήσαν άγνωστοι. Είπα στον νεωκόρο να τους βάλη στο Ιερό μέσα για να μην στεναχωρεθούν όταν η Εκκλησία θα γέμιζε από τον κόσμο και στους Αίνους κάθησα κοντά τους και ρώτησα τον νεώτερο από που ήταν και αν είχαν ανάγκη από βοήθεια, ευχαρίστως να τους συμπαρασταθώ.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο νέος ήταν ο π. Βασίλειος Γοντικάκης και ο μεγαλύτερος ό π. Παΐσιος και ασκήτευαν στην Σκήτη των Ιβήρων. Ο π. Παΐσιος ήταν άρρωστος. Μετά την Θεία Λειτουργία παρεκάλεσα τον ιατρό κ. Παπαδημητρακόπουλο, να δη τον π. Παΐσιο ακτινολογικά και την επομένη, σε γνωστή μικροβιολόγο, κάναμε εξετάσεις αίματος καί πτυέλων. Συγκέντρωσα αυτές τις εξετάσεις και τους πήγα από το ξενοδοχείο «ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ» που έμεναν, σε γνωστό μου γιατρό φυματιολόγο ο οποίος ήταν Διευθυντής στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Ο γιατρός συνέστησε «Νοσοκομείο και χειρουργική επέμβαση». Έπασχε ο π. Παΐσιος από εκτεταμένη βρογχεκτασία του κάτω λοβού του αριστερού πνεύμονας, φυματιώδους αιτιολογίας.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ωστόσο ο π. Παΐσιος δεν δέχθηκε ούτε το νοσοκομείο ούτε έστω τις σαράντα στρεπτομυκίνες που υπέδειξε ο φυματιολόγος.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">«Πάρε μου δύο στρεπτομυκίνες καί 3-4 κουτιά γάλα για να πω πως έκανα θεραπεία και να επιστρέψωμε στο Όρος», μου είπε.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Την επομένη τους πήγα στο πρακτορείο και έφυγαν για το Άγιον Όρος.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ήρθε ο π. Παΐσιος στα Γραφεία της Μητροπόλεως, όπου εργαζόμουν, μόνος του κρατώντας μια μικρή βαλιτσούλα και μου είπε: «Ήρθα να με πας στο Νοσοκομείο».</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Πράγματι ανεζήτησα τον γνωστό μου φυματιολόγο και εκείνος έδωσε εντολή για εισιτήριο «εκτάκτου εισαγωγής» στο «Παπανικολάου» την ίδια μέρα, όπου υπεύθυνος χειρουργός ήταν ο κ. Οικονο-μόπουλος και Διευθύνουσα η κ. Χανιωτάκη.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Η επέμβασις καθυστερούσε και τότε κατέφυγα στον πεθερό του χειρούργου τον γνωστό κ. Παπαποστόλου, με το κατάστημα Ιατρικών Ειδών, και ωρίσθηκε η ημερομηνία του χειρουργείου και συγχρόνως μας δόθηκε εντολή για την ανεύρεση δέκα φιαλών αίματος.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Yπάρχει ένα περιστατικό της νέας αναβολής της επεμβάσεως, οφειλόμενο στην ευαισθησία του π. Παϊσίου: Ένα μικρό παιδί νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο εκείνο το διάστημα. Είχε μέσα σε κάποιο βρόγχο του ένα φυλλαράκι από πουρνάρι και αυτό το έκανε και υπέφερε. Ο π. Παΐσιος έδωσε λοιπόν την σειρά του στο άρρωστο παιδί και η δική του επέμβαση καθυστέρησε και πάλι.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Εδώ θα κάνω μια παρένθεση απαραίτητη για την σύνδεση της γνωριμίας μου με τον π. Παΐσιο και την ίδρυση του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής και την ιστορική αλήθεια του όλου θέματος:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Από το έτος 1961 είχα υπό την πνευματική μου καθοδήγηση είκοσι περίπου κοπέλλες οι οποίες είχαν πόθον και ιερή επιθυμία την ίδρυση ενός Ησυχαστηρίου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ήταν ο μακαριστός Παντελεήμων Παπαγεωργίου, πνευματικός μου πατήρ, με του οποίου την υπόδειξη και ευλογία αγοράσθηκε, δαπάναις των ιδίων νεανίδων, αγρόκτημα 13 στρεμμάτων κοντά στο χωριό Φίλυρον Θεσσαλονίκης. Όταν όμως άρχισαν οι προκαταρκτικές εργασίες των εγκαταστάσεων, ο Μητροπολίτης ζήτησε επτά μέλη από την «Πνευματική Συντροφιά» και μάλιστα τις πλέον εγγράμματες να εγγράφουν και να εγκαταβιώσουν στην Μονή του Πανοράματος Θεσσαλονίκης. Καμμία από τις κοπέλλες δεν θέλησε να αποχωρισθή από τις υπόλοιπες και η άρνησή των έγινε αφορμή να ανακαλέση ο Μητροπολίτης την ίδρυση της Μονής στην Μητροπολιτική του περιφέρεια.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Συνεχίζω τα της ασθενείας του π. Παϊσίου:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Το αίμα που χρειαζόταν για την εγχείρηση και την συμπαράσταση στην αρρώστεια του π. Παϊσίου, τα εξασφάλισα μέσα από την καλή διάθεση αυτών των πνευματικών μου παιδιών που ενώ δεν ζούσαν σε Μονή, δεν ήσαν καν Μοναχές, έκαναν μοναχικό αγώνα και υπακοή.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Συγχρόνως είχα ορίσει το καθημερινό πρόγραμμα διακονίας του άρρωστου πάλι με τα πνευματικά μου παιδιά.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Στο Νοσοκομείο ο π. Παΐσιος χρειάσθηκε να μείνη περισσότερο από δύο μήνες και επειδή οι τομές ήταν μεγάλες, ο γιατρός υπέδειξε να παραμείνη στην Θεσσαλονίκη ένα μήνα ακόμη. Τον πήγα στο σπίτι της κ. Αντωνίας Καλογεροπούλου η οποία εξωμολογείτο σε μένα και ευχαρίστως δέχθηκε να τον φιλοξενήση και να τον φροντίση.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Όπως είναι φυσικό αυτή η περιπέτεια της ασθενείας του π. Παϊσίου και η τόσο μεγάλη επικοινωνία μαζί του, μου έδωσαν την καρδιακή άνεση να του ακουμπήσω το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζα με τις νεανίδες και την ίδρυση του Ησυχαστηρίου. Μάλιστα συγκέντρωσα τις αδελφές παρόντος του π. Παϊσίου (ήταν ακόμη στην οικία της κ. Καλογεροπούλου ασθενής) και είπα την αρνητική απάντηση του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Παπαγεωργίου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο π. Παΐσιος επρότεινε να μιλήση σε έναν Ιερομόναχο γνωστό του τον π. Αγαθάγγελο Παρλάντζα και εκείνος θα πρότεινε στον Μητροπολίτη Κασσανδρείας, κυρό Συνέσιο Βισβίνη, στου οποίου την Μητρόπολη υπηρετούσε, να ιδρυθή εκεί το Ησυχαστήριο. Πράγματι σε δεκαπέντε ήμερες ήλθε θετική απάντηση από τον Μητροπολίτη Κασσανδρείας κυρό Συνέσιο Βισβίνη.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Συνεφωνήθη δε όπως εγώ παραμείνω στην αφάνεια δια να μην λυ-πηθή ο άγιος Θεσσαλονίκης (Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγε-ωργίου) και σε κατάλληλο καιρό να ζητήσω απολυτήριο και να διορισθώ στην Επαρχία Κασσανδρείας, κοντά κάπου στο Ησυχαστήριο για να κατευθύνω τις Αδελφές.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ας σημειωθή ότι όλα αυτά δι’ επιστολής μου τα εγνώρισα στον Μητροπολίτη Κασσανδρείας.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο π. Αγαθάγγελος με τον Ιερομόναχο π. Θεόκλητο Μπόλκα εντόπισαν ένα αγροτεμάχιο οκτώ στρεμμάτων περίπου στην Σουρωτή, ήρθαν σε επικοινωνία μαζί μου, είδα το κτήμα και καταλήξαμε στην αγορά του.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Αυτή την εποχή, ενώ δηλαδή ο π. Παΐσιος δεν είχε φύγει ακόμη στο Άγιον Όρος, μία των ημερών, πήγαμε μαζί στο Ησυχαστήριο της αγίας Μαγδαληνής στον Πολύγυρο όπου εγκαταβιούσαν οι Ιερομόναχοι και συνέπεσε να συναντηθούμε με τον Μητροπολίτη Κασσανδρείας ο οποίος και ζήτησε να μάθη ποιοι είμασταν και ρώτησε πρώτα τον π. Παΐσιο:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- Εσείς;</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- Μοναχός Παΐσιος Σιναΐτης. Έζησα στο Σινά επί Μητροπολίτου Πορφυρίου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- Εσείς; (Ρώτησε εμένα).</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- π. Πολύκαρπος Ματζάρογλου...</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- Α! Ναι, σας γνωρίζω από τους πατέρες και την επιστολή σας. Δεν έχω καμμιά αντίρρηση για την ίδρυση του Ησυχαστηρίου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Μετά μερικές ήμερες πήγα πάλι στον Πολύγυρο, στην Μητρόπολη, όπου ο Μητροπολίτης είχε έτοιμο το έγγραφο αδείας ανεγέρσεως κελλιών και ενός Ναού και το παρέδωσε στα χέρια μου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Τα σχέδια για την αρχική πτέρυγα του Ησυχαστηρίου τα έκανε ένας Γερμανός αρχιτέκτων ονόματι Σωτήρης, προστατευόμενος του π. Θεοκλήτου, πάντα με συνεργασία μαζί μου. Και τα σχέδια του Κα-θολικού παρεκάλεσα να τα κάνη ο αδελφός της Γερόντισσας Μαριάμ Πολυχρονιάδου την οποία είχα πάρει στην εν τω κόσμω Πνευματική Συντροφιά, γιατί ζούσε στο σπίτι της, στην Έδεσσα. (Ήταν πρώην Ηγουμένη στην Ι. Μονή της Αγίας Τριάδος Εδέσσης).</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο Βασίλης Πολυχρονιάδης ήταν εμπειροτέχνης ναοδόμος της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης και Πέλλης.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Την ανέγερση τόσον του Ναού όσον και της αρχικής πτέρυγας των κελλιών ανέλαβε ως εργολάβος ο Ματθαίος Ελευθεριάδης, γαμβρός της αδελφής Μαρίας Παντέλογλου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ανοίξαμε με τις Αδελφές ένα λογαριασμό στην Τράπεζα κοινό και συνεβάλαμε όλοι κατά την οικονομική δύναμη του καθενός. Είχαμε εξουσιοδοτήσει την Μαρία Παντέλογλου για να κάνη τις πληρωμές.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο π. Αγαθάγγελος πολύ συχνά κατέβαινε στην Θεσσαλονίκη για την συνεργασία μαζί μου και την παρακολούθηση των εργασιών.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Τον Οκτώβριο του 1967 δέκα αδελφές εγκαταστάθηκαν στην Μονή.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Το 1970 ανέλαβα καθήκοντα Εφημερίου, Ιεροκήρυκος, Πνευματικού και Αρχιερατικού Επιτρόπου στην ενορία Αγίου Γεωργίου Βασιλικών και συγχρόνως Πνευματικού πατρός και Καθοδηγητού εις το Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» δι’ εγγράφου υπ' αριθ. 618/3-7-1970 της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσαν-δρείας.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Στο μεσοδιάστημα από της εγκαταστάσεως των πρώτων Αδελφών έως του διορισμού μου, ανέβαινα στο Ησυχαστήριον και επέβλεπα και ανελάμβανα όλες τις ανάγκες της Αδελφότητος υλικές και πνευματικές μέχρι λεπτομερείας και κατηύθυνα την Αδελφότητα.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Μια μικρή αναφορά θα κάνω πως αντιμετώπισα τις βασικές ανάγκες του Ησυχαστηρίου για την καλή του λειτουργία.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><b>Νερό:</b></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Δεν υπήρχε παρά μια πηγή με υπόξινο νερό κάτω από την Μονή περίπου 800 μ. απόσταση, όπου αργότερα κάναμε δεξαμενή συλλογής του υπάρχοντος νερού και με αντλία το ανεβάσαμε στο Μοναστήρι. Ήταν ακατάλληλο προς πόση αλλά το χρησιμοποιούσαμε για πότισμα και άλλες ανάγκες. Καλό νερό απέκτησε ή Μονή αφού εξασφάλισα πρώτα την ηλεκτροδότηση.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><b>Ηλεκτροδότηση:</b></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Εγνώριζα τον κ. Κίτσο Γεώργιο, Περιφερειάρχη Μακεδονίας-Θράκης της ΔΕΗ, και με την βοήθεια του κ. Κίτσου τοποθετήθηκαν κολώνες από το χωριό Σουρωτή μέχρι το Ησυχαστήριο και έτσι αποκτήσαμε το ρεύμα.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Όταν ήρθε το ρεύμα στην Μονή, μπορέσαμε να ανεβάσωμε και καλό νερό. Από τον κεντρικό αγωγό νερού της Κοινότητος Σουρωτής, ιδία δαπάνη της Μονής, και με την βοήθεια του τότε Προέδρου κ. Τζώλα, μεταφέραμε με σωληνώσεις το νερό στην Μονή.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><b>Δρόμος:</b></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Υπήρχε μόνον ένα μικρό μονοπάτι από την κεντρική αρτηρία μέχρι το Ησυχαστήριο και οι δυσκολίες ήταν πολλές. Ενθυμούμαι ότι με κάλεσε ο Μητροπολίτης Κασσανδρείας και με ρώτησε αν έχωμε καμμιά ανάγκη στη Μονή που θα μπορούσε να την κάνη ο Στρατός, γιατί του το πρότεινε ο Διοικητής του 561 Τάγματος κ. Γκότσης που η Έδρα του ήταν στο Σέδες.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Του ανέφερα την ανάγκη του δρόμου και μου ενεχείρισε την κάρτα του Στρατηγού και μου είπε:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">- Πήγαινε μόνος σου να συννενοηθής...</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Όπερ και έπραξα. Πράγματι δέκα μέρες μετά την επίσκεψη μου στη Θέρμη, προσγειώθηκε στον γύρω χώρο της Μονής ένα ελικόπτερο και κατέβηκε ειδικός στρατιωτικός ο οποίος και χάραξε τον «φιδωτό δρόμο» από την κεντρική αρτηρία έως την Μονή και σε ένα μήνα μας παρέδωσαν τον δρόμο, φυσικά χωματόδρομο. Αργότερα το 1972 μου ήταν γνωστός ο Υπουργός Δημοσίων Έργων, κ. Ζαρντινίδης στον οποίον κατέφυγα και εκείνος προέβη στην ασφαλτόστρωση του υπάρχοντος δρόμου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Ο π. Παΐσιος από καιρού εις καιρόν κατέβαινε από το Άγιον Όρος και έμενε στην Μονή για λίγο. Ήδη εγώ εμένα στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης και τον συναντούσα στο Ησυχαστήριο. Ουδέποτε ο π. Παΐσιος ανεμείχθη στις κτιριακές ή άλλες υλικές υποθέσεις. Η προσφορά του ήταν καθαρά πνευματική αλλά πάντοτε με πολύ καλή επικοινωνία μαζί μου, χωρίς ποτέ να παίρνη καμμιά πρωτοβουλία αν δεν μιλούσε πρώτα και τις λεπτομέρειες των θεμάτων μαζί μου.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Μετά το 1970 που μπορούσα άνετα να ανεβαίνω στην Μονή προσθέσαμε και τα υπόλοιπα κτίσματα, τον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, το Αγιογραφείο, την Δεξαμενή και ένα καλυβάκι στο βουνό για να μένη όταν ερχόταν ό π. Παΐσιος. Επειδή αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των Μοναζουσών, κάναμε πρώτα προσθήκη ενός ορόφου στην ήδη υπάρχουσα πτέρυγα κελλιών και πολύ αργότερα την νέα πτέρυγα με τον Ναό των Αρχαγγέλων.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Το 1972 μεταφέρθηκα μονίμως στην Μονή όπου εξωμολογούσα πλήθος προσκυνητών.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Το έτος 1974 ο Μητροπολίτης Κασσανδρείας δια του υπ' αριθ. 7/10-1-1974 εγγράφου του μου αναθέτει να προβαίνω εις την χειρο-θεσίαν ρασοφόρων μικροσχήμων και μεγαλοσχήμων εκ των ασκουμένων εν τω Ησυχαστηρίω του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Προς πίστωσιν τούτου υπάρχει εν ημίν και έτερον έγγραφον του Ησυχαστηρίου (1-2-1974) προς τον Μητροπολίτην Κασσανδρείας δια του οποίου η υπογράφουσα Καθηγουμένη Φιλοθέη Σαμαρά αιτείται την ευλογίαν του Μητροπολίτου δια να εγγραφή εις το Μοναχολόγιο του Ησυχαστηρίου μία μοναχή. Το έγγραφο γράφει ακριβώς: «η δόκιμος Σοφία Ακριτίδου χειροθετηθείσα υπό του Πνευματικού ημών πατρός Πολυκάρπου Ματζάρογλου -βάσει του υπ' αριθμ. 7/10-1-1974 Υμετέρου εγγράφου- μετονομασθείσα Συγκλητική...».</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Πλήθος αποδεικτικών γραπτών στοιχείων υπάρχει παρ’ ημίν δια την γνησιότητα της κτιτορικής ιδιότητος μου στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής και της πνευματικής μου πατρότητας επί 22 συναπτά έτη στην Αδελφότητα του Ησυχαστηρίου (από το 1961 εν τω κόσμω ακόμη, μέχρι το έτος 1983).</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Θα καταθέσω μόνον την ομολογία του ιδίου του π. Παϊσίου όπως την γράφει στο βιβλίο του «Ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» στην έκδοση του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής του έτους 1975:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Σελίς 8 γράφει: «...ο φίλος μου πατήρ Πολύκαρπος -ο Κτίτωρ και Γέροντας της Μονής αυτής-......»</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Σελίς 11 γράφει: «... είχε παρουσιασθή σε μια αδελφή ο Πατήρ Αρσένιος καθώς και σε άλλη -όπως θα αναφέρω λεπτομερώς- και ο Πνευματικός, όταν τα έμαθε, αφού θόλωσε τα νερά στις αδελφές για να μη βλαφθούν, επικοινώνησε μαζί μου. Του απήντησα και πάλι να τα αφήσουμε στον Θεό, χωρίς να γίνη λόγος».</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Αυτές βέβαια οι μαρτυρίες του ιδίου του π. Παϊσίου αλλοιώθηκαν στις επόμενες εκδόσεις του βιβλίου αυτού και το όνομα π. Πολύκαρπος δεν αναφέρεται καν.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Διαμένων εις την Ιεράν Μονήν της «Παναγίας του Έβρου» 28 έτη (1983-2010), έλυσα την σιωπήν μου, όχι δια να δικαιωθώ εκ των ανθρώπων, η δικαιοσύνη και το έλεος του Θεού είναι τα ποθούμενα, αλλά πρώτον για την ιστορική αλήθεια:</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">α) Ποιος εγνώρισε τον π. Παΐσιο και πως τον συνέδεσε με την Αδελφότητα της Σουρωτής.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">β) Ποιος συγκέντρωσε το έμψυχο υλικό του Ησυχαστηρίου και από πότε.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">γ) Ποιος ίδρυσε εξ αρχής μέχρι το έτος 1983 το Ησυχαστήριο κτιριακά.</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;">Και δεύτερον για τον τερματισμό του σκανδαλισμού χιλιάδων πιστών, εκ του πλήθους των σκόπιμων ιστορικών αναληθειών που κυκλοφορούν εκ του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής με αποτέλεσμα την πνευματικήν ζημίαν.<br />
<br />
<o:p></o:p></div><div align="center" style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"> <b>Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Ματζάρογλου</b><b><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></div><div align="center" style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><b>Εν τη Ι. Μονή Παναγία του Έβρου<o:p></o:p></b></div><div align="center" style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><b>Εορτή του Τιμίου Σταυρού 2010</b><br />
<br />
<b><o:p></o:p></b></div><div style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span lang="EN-US">O</span><span lang="EN-US"> </span>πνευματικός γέροντας της Ιεράς Μονής Παναγίας του Έβρου στην Μάκρη αρχιμ. Πολύκαρπος Μαντζάρογλου. Ο γέροντας π. Πολύκαρπος καθοδηγεί πνευματικά την γυναικεία αδελφότητα της Μονής Μάκρης από την σύστασή της εδώ και 28 χρόνια.</div><br />
<link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CIXNILA%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:161;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0cm;
margin-right:0cm;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
p
{mso-style-priority:99;
mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0cm;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0cm;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page WordSection1
{size:595.3pt 841.9pt;
margin:42.55pt 42.55pt 42.55pt 42.55pt;
mso-header-margin:35.45pt;
mso-footer-margin:35.45pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
-->
</style> <br />
<div align="center" style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><i style="color: #cc0000;"><b>http://www.imalex.gr/1781A513.el.aspx</b></i><o:p></o:p></span></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-75700495440757822562011-02-27T08:59:00.000-08:002011-02-27T08:59:19.336-08:00Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΑΣΚΗΤΙΚΗ (Γ.Παϊσιος)<div style="text-align: center;"><b><span class="Apple-style-span" style="background-color: orange; font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: x-large;">Η κοσμική άσκηση</span></b></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είπε ο Γέροντας Παΐσιος:</span><br />
<a href="https://lh6.googleusercontent.com/-JrGllcKJZ4g/SK8Ctrjkm_I/AAAAAAAAAcU/TEKgQJTxujE/s1600/p-1%2528fantasy%2529.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="200" src="https://lh6.googleusercontent.com/-JrGllcKJZ4g/SK8Ctrjkm_I/AAAAAAAAAcU/TEKgQJTxujE/s200/p-1%2528fantasy%2529.JPG" width="105" /></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">«Εάν κάποιος θέλει να αγιάσει και για κάποιο λόγο δεν μπορεί να πάει σε μοναστήρι ας μετατρέψει το δωμάτιο του σε κελί.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εκεί κρυφά από τους ανθρώπους ας κάνει όλα τα πνευματικά του καθήκοντα, δηλ. ακολουθίες, αναγνώσεις, μετάνοιες, κομποσχοίνια κ.λπ.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ένας, για παράδειγμα, μπορεί να πηγαίνει στο ναό να κοινωνεί και μετά να γυρίζει στο σπίτι του και να συμπεριφέρεται όπως οι ερημίτες στα κελιά τους.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί τέτοιοι στον κόσμο, μπροστά στους οποίους ντρεπόμαστε εμείς που ονομαζόμαστε μοναχοί».</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><i>πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Νέον Γεροντικόν σελ 37</i></b></span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-28616354776035475402011-02-27T00:04:00.000-08:002011-02-27T00:17:04.479-08:00Τα γεννετικά τροποποιημένα - μεταλαγμένα και ο σημερινός άνθρωπος (Γέρων Παϊσιος)<div class="entry-content" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: static;"><div class="entry-body" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; width: 450px;"><div class="entry-content" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: static;"><div class="entry-body" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; width: 450px;"><div class="entry-content" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: static;"><div class="entry-body" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; clear: both; margin-bottom: 0px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; width: 450px;"><div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px;"></span></div><h3 class="entry-header" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: url(http://assets.blogs.pathfinder.gr/templates/9/img/title_header.jpg); background-origin: initial; background-position: 0% 0%; background-repeat: no-repeat no-repeat; color: #695847; font-family: georgia, times, serif; line-height: 1.3em; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 5px; padding-bottom: 8px; padding-left: 36px; padding-right: 0px; padding-top: 2px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> Τα μεταλαγμένα και ο σημερινός άνθρωπος</span></h3><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://lh4.googleusercontent.com/-JZCdyzipQuw/TDAuNG8voAI/AAAAAAAACyE/F3xrNbRRs9M/s1600/26572_10150166220685486_10150135653715486_11905290_4396289_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://lh4.googleusercontent.com/-JZCdyzipQuw/TDAuNG8voAI/AAAAAAAACyE/F3xrNbRRs9M/s200/26572_10150166220685486_10150135653715486_11905290_4396289_n.jpg" width="130" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: left; text-indent: 0px;">- Η σημερινή κατάσταση δεν βοηθάει τον κόσμο. Άλλοτε η ζωή ήταν ήρεμη και οι άνθρωποι ήταν ήρεμοι και η βιασύνη που μπήκε στον κόσμο έκανε τους ανθρώπους ανυπόμονους. Παλιά ήξερε κανείς ότι θα φάη ντομάτα τέλη Ιουνίου, δεν τον απασχολούσε. Περίμενε τον Αύγουστο να φάη καρπούζι.</div></div></div></div></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Ήξερε, τότε θα φάη σύκα, τότε θα φάει πεπόνι. Σήμερα τι γίνεται; θα πάει να φέρει ντομάτες από την Αίγυπτο νωρίτερα, δεν θέλει πορτοκάλλια που έχουν τις ίδιες βιταμίνες. "Βρε, παιδάκι μου, κάνε υπομονή και φάε κάτι άλλο τώρα". Όχι, θα πάει καλά και σώνει να φέρει από την Αίγυπτο ντομάτες.</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Σαν είδαν έτσι, άρχισαν στην Κρήτη να βάζουν θερμοκήπια, για να βγάλουν νωρίτερα ντομάτες. Και τελικά έφτιαξαν παντού θερμοκήπια, για να τρώνε και τον χειμώνα ντομάτες. Σκοτώνονται να φτιάξουν θερμοκήπια με όλα τα είδη, για να έχουν από όλα όλες τις εποχές και να μην περιμένουν!</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Εντάξει μέχρις εκεί! Αλλά προχωράνε και πιο πέρα. Αποβραδίς είναι πράσινες οι ντομάτες και το πρωί τις παρουσιάζουν κόκκινες, φουσκωμένες! Έβαλα τις φωνές σε έναν υπουργό: "Τέλος πάντων τα θερμοκήπια, του λέω. Αλλά να βάζουν ορμόνες, για να ωριμάζουν σε μια νύχτα τα φρούτα, οι ντομάτες κ.λπ., και όσοι έχουν μια ορμονική ευαισθησία, οι καημένοι, να παθαίνουν ζημιά;" Και τα ζώα τα έχουν καταστρέψει. Τι κοτόπουλα, τι μοσχάρια! Αυτά που είναι σαράντα ημερών, τα κάνουν έξι μηνών με τις ορμόνες.</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Τα τρώει ο άνθρωπος και τι θα ωφεληθεί από αυτά; Συνέχεια ορμόνες, για να βγάζουν περισσότερο γάλα οι αγελάδες και τελικά οι παραγωγοί δεν μπορούν να το διαθέσουν. Απεργίες μετά, χύνουν το γάλα στους δρόμους, γιατί πέφτει η τιμή, και ο κόσμος πίνει γάλα ορμονούχο. Ενώ, αν τα άφηναν όπως τα έκανε ο Θεός, όλα θα πήγαιναν ομαλά και θα έπιναν και αγνό γάλα.</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Και με τις ενέσεις όλα άνοστα γίνονται. Άνοστα πράγματα, άνοστοι άνθρωποι, όλα άνοστα! Δεν έχει νοστιμάδα και η ζωή τους τώρα. Ρωτάς νέα παιδιά: "Τι σε αναπαύει;" "Τίποτε", σου λένε. Κοτζάμ παλληκάρια! "Τι σε ευχαριστεί να κάνεις;" "Τίποτε". Πού φθάνει ο άνθρωπος! Νομίζει ότι θα διορθώσει τον Θεό μ' αυτά που κάνει! Την νύχτα την κάνουν ημέρα, για να γεννούν οι κότες. Και είδες κάτι αυγά; Αν έκανε ο Θεός το φεγγάρι να φέγγη σαν τον ήλιο, θα παλάβωναν οι άνθρωποι. Ενώ ο Θεός έκανε την νύχτα, για να ξεκουράζωνται οι άνθρωποι, τώρα πού έφθασαν!</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Χάθηκε η ηρεμία από τους ανθρώπους. Τα θερμοκήπια, οι ενέσεις στα κηπευτικά κ.λπ. οδήγησαν και αυτά τον κόσμο στην ανυπομονησία. Παλιά ήξεραν ότι θα πάνε στο τάδε μέρος με τα πόδια σε τόσες ώρες. Ένας, αν είχε πιο γερά πόδια, θα πήγαινε λίγο νωρίτερα. Μετά βρήκαν τα κάρρα. Μετά τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα προσπάθεια να βρουν άλλα μέσα πιο γρήγορα. Έφτιαξαν αεροπλάνα, που να μπορείς να πας από την Γαλλία στην Αμερική σε τρεις ώρες. Μα όταν πάει με τέτοια ταχύτητα κανείς από το ένα κλίμα στο άλλο, και μόνον η απότομη αλλαγή θα τον μπερδέψει.</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Βιασύνη, βιασύνη... Σιγά-σιγά θα μπαίνει στο βλήμα ο άνθρωπος, θα πατάνε την σκανδάλη, θα εκτοξεύεται το βλήμα, θα σκάει και θα βγαίνει ένας παλαβός!</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: 10pt;">Πού θα πάει; Εκεί θα καταλήξουν. Τρελλοκομείο!</span></span></div><div style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><br />
</div><div align="right" style="color: black; font-family: verdana, geneva; font-size: 13px; line-height: 16px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; text-align: right; text-indent: 1cm;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;"><span style="color: black; font-size: xx-small;">Από το βιβλίο «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Α΄, Ιερόν Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος",</span><span style="color: black; font-size: xx-small;">Σουρωτή Θεσσαλονίκης</span></span></span></span></div></div></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-16304070836352734772010-12-08T11:37:00.000-08:002011-01-14T10:50:55.203-08:00ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΕ 10-ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΟΡΑΜΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ<div class="post-body entry-content" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 5px; margin-right: 6px; margin-top: 0px;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><i><span class="Apple-style-span"><b><span class="Apple-style-span" style="background-color: orange;">ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ 10 ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ </span></b></span><b><span class="Apple-style-span" style="background-color: orange;">ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.</span></b></i></span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><br />
</i></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TP_eKYA4J2I/AAAAAAAAC4s/oQZTerUonYM/s1600/uytreww.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i></i></span></a></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TTCa9LjAY1I/AAAAAAAAC5A/wJYcy1nCtbY/s1600/paisios_kythrea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="323" src="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TTCa9LjAY1I/AAAAAAAAC5A/wJYcy1nCtbY/s400/paisios_kythrea.jpg" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><br />
</i></span></div><div style="text-align: -webkit-auto;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><br />
</i></span></div></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i style="background-color: orange;"><b>Αληθινό χθεσινό περιστατικό :</b></i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i style="background-color: orange;"><br />
</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Φίλος μου από την Κύπρο βρέθηκε με ηλικιωμένο γέροντα και κουβέντα στην κουβέντα ο παππούς του ανέφερε ότι κατάγεται από τα κατεχόμενα.</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i><br />
</i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Σε ερώτηση του φίλου μου "πώς τα βλέπεις τα πράγματα παππού;" </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>αυτός απάντησε ότι "σύντομα θα γυρίσουμε πίσω!" με αφοπλιστική βεβαιότητα!</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i><br />
</i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>"Και πώς είσαι τόσο σίγουρος;" τον ρώτησε πάλι ο φίλος μου.</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i><br />
</i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>"Άκουσε να δεις παιδί μου :</i></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><div style="font-size: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><span style="font-size: medium;">Ο εγγονός μου που είναι 10 ετών είδε στον ύπνο του σε όραμα, τον γέροντα Παΐσιο να τον παίρνει από το χέρι και να τον οδηγεί στο σπίτι μου στα κατεχόμενα, λέγοντάς του </span></i></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><span style="font-size: medium;">¨εδώ θα επιστρέψεις και θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου αγόρι μου¨! </span></i></span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i> <span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px;"><a href="http://draft.blogger.com/post-create.g?blogID=9203993836730748510" name="more" style="color: #04519e; text-decoration: none;"></a></span></i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><br />
</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Όταν ρώτησα τον μικρό πώς ήταν το σπίτι μας, το οποίο δεν έχει δει ποτέ ούτε σε φωτογραφία, αφού μου το περιέγραψε είπε συγκεκριμένα πως ¨έχει άσπρα ψηλά κάγκελα και γύρω-γύρω μικρές τούρκικες σημαίες¨ κάτι που δεν ταίριαζε με τα κάγκελα που είχαμε αφήσει εμείς και ήταν μαύρου χρώματος. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i><br />
</i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Έτσι αποφάσισα, να πάω στα κατεχόμενα να το δω από κοντά έπειτα από πάρα πολλά χρόνια. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Όταν πήγα έμεινα κατάπληκτος αφού το σπίτι πλέον ήταν ακριβώς όπως το περιέγραψε ο εγγονός μου. </i></span><br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Γι' αυτό σου λέω, σύντομα θα γυρίσουμε πίσω..."</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i><br />
</i></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: orange; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><i><b>Υ/Σ.</b></i></span></span></div><div class="MsoNormal" style="font-size: 14px; margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><i>Ο ηλικιωμένος γέροντας είναι από το χωριό Κυθρέα όπου είναι κοντά σε στρατοκρατούμενη περιοχή όπου μένουνε πολλοί τούρκοι αξιωματικοί σε σπίτια Ελληνοκυπρίων. </i></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><br />
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TTCR-8vhJlI/AAAAAAAAC48/Xa7U0UJkDu0/s1600/dimoi_GR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="255" src="http://1.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TTCR-8vhJlI/AAAAAAAAC48/Xa7U0UJkDu0/s400/dimoi_GR.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><br />
</span></div><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: medium;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"></span><b style="font-size: 14px; text-decoration: none;"><i><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000; font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Πηγή:</span><span class="Apple-style-span" style="color: black; font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"> <a href="http://1453-2009.pblogs.gr/2010/12/sygklonistiko-orama-10hronoy-me-ton-geronta-pa-sio-poy-afora-thn.html" style="font-size: 14px; text-decoration: none;">http://1453-2009.pblogs.gr/2010/12/sygklonistiko-orama-10hronoy-me-ton-geronta-pa-sio-poy-afora-thn.html</a></span></i></b></div></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-50932430850609781312010-10-11T23:01:00.000-07:002010-10-11T23:01:28.145-07:00Επιστολή γέροντος Παϊσίου πρός τόν Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.<div style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ </b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: orange; font-size: x-large;"><b style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ</b></span></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TLP5oDWCFGI/AAAAAAAAC4Q/OOJM7aP1Czc/s1600/oikoumeniko5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://1.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TLP5oDWCFGI/AAAAAAAAC4Q/OOJM7aP1Czc/s640/oikoumeniko5.jpg" width="512" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: #536482; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'Lucida Grande','Trebuchet MS',Verdana,Helvetica,Arial,sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε *<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα κι εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ενα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή κι αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησιμοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη εν πρώτοις απ όλους, που τολμώ να γράφω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε άγιος, ούτε θεολόγος.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας κ. Άθηναγόρα.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή. Αυτή η αγάπη, που ακούσθηκε από την Πόλι, βρήκε απήχησι σε πολλά παιδιά του, που την ζουν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας : η οικογένεια να χάση το ιερό νόημα της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν εχουν την διάλυσιν και οχι την ένωσιν.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Με μια τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πατριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πολύ μακριά. Τό αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της ορθοδοξίας, μικρά και μεγάλα, που έχουν φόβο Θεού...<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Μετά λύπης μου από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ξέρουν όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδελφούς μας :<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έχουμε πνευματικής αγάπης, ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι, σαν τους Πατέρας της Εκκλησίας, και όχι νομολόγοι που προσφέρανε καί προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν της Εκκλησίας (αντί μεγάλης λαμπάδας), τους οποίους άναψε το πυρ της αγάπης του Θεού και όχι ο αναπτήρας του νεωκόρου.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ας γνωρίζωμεν οτι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Επίσης, ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί. Όμως δεν είναι ανησυχητικόν. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Δεν είναι Ναός, που κτίζεται από πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός. «Και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται, εφ ον δ’ αν πέση λικμήσει αυτόν» (Ματθ. καί 44-45).<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θα παρουσίαση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εις τους καιρούς μας βλέπομεν ότι πολλά πιστά τέκνα της Εκκλησίας μας μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυστυχώς, αποσχισθή από αυτήν, εξ αιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην οτι δεν είναι καθόλου καλόν να αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φοράν που θα πταίη ο Πατριάρχης.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Αλλά από μέσα, κοντά στην Μητέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσι ο καθένας ν’ αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήση ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό νομίζω, είναι παράλογον.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εάν δια την α ή την β λοξοδρόμησι των κατά καιρούς Πατριαρχών χωριζώμεθα και κάνωμε δικές μας Εκκλησίες - Θεός φυλάξει! - θα ξεπεράσωμε και τους Προτεστάντες ακόμη.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εύκολα χωρίζει κανείς και δύσκολα επιστρέφει...<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Δυστυχώς, έχουμε πολλές « εκκλησίες » στην εποχή μας. Δημιουργήθηκαν είτε από μεγάλες ομάδες ή και από ένα άτομο ακόμη. Επειδή συνέβη στο καλύβι των (ομιλώ δια τα εν Αγίω Όρει συμβαίνοντα) να υπάρχη και ναός, ενόμισαν οτι μπορούν να κάνουν και δική τους ανεξάρτητη Εκκλησία.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, δίνουν το δεύτερο.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ας ευχηθούμε να δώση ο Θεός τον φωτισμόν Του σε όλους μας και εις τόν Πατριάρχην μας κ. Αθηναγόραν δια να γίνη πρώτον η ένωσις αυτών των «εκκλησιών», να πραγματοποιηθή η γαλήνη ανάμεσα στο σκανδαλισμένο ορθόδοξο πλήρωμα, η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των Ορθοδόξων Ανατολικών Εκκλησιών και κατόπιν ας γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλλων «Όμολογιών», εάν και εφ όσον ειλικρινώς επιθυμούν να ασπασθούν τό Ορθόδοξον Δόγμα.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Θα ήθελα ακόμη να ειπώ, οτι υπάρχει και μια τρίτη μερίδα μέσα εις την Εκκλησίαν μας. Είναι εκείνοι οι αδελφοί, που παραμένουν μεν πιστά τέκνα Αυτής, δεν έχουν όμως συμφωνίαν πνευματικήν αναμεταξύ τους.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ασχολούνται με την κριτικήν ο ένας του άλλου και όχι δια το γενικώτερον καλόν του αγώνος. Παρακολουθεί δε ο ένας τον άλλον (περισσότερον από τον εαυτόν του) εις το τι θα ειπή ή τι θα γράψη δια να τον κτυπήση κατόπιν αλύπητα.Ενώ ο ίδιος αν έλεγε ή έγραφε τό ίδιο πράγμα, θα το υπεστήριζε και με πολλές μάλιστα μαρτυρίες της Αγίας Γραφής και των Πατέρων.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Το κακό που γίνεται είναι μεγάλο, διότι αφ ενός μεν αδικεί τον πλησίον του, αφ ετέρου δε και τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια των άλλων πιστών. Πολλές φορές σπέρνει και την απιστία στις ψυχές των αδυνάτων, διότι τους σκανδαλίζει.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Δυστυχώς, μερικοί από εμάς έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να έχουν τον ίδιο με εμάς πνευματικόν χαρακτήρα. Όταν κάποιος άλλος δεν συμφωνεί με τον χαρακτήρα μας δηλαδή ή είναι ολίγον επιεικής ή ολίγον οξύς, αμέσως βγάζομε το συμπέρασμα ότι δεν είναι πνευματικός άνθρωπος.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όλοι χρειάζονται εις την Έκκλησίαν.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όλοι οι Πατέρες προσέφεραν τας υπηρεσίας των εις Αυτήν. Και οι ήπιοι χαρακτήρες και οι αυστηροί.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όπως δια το σώμα του ανθρώπου είναι απαραίτητα και τα γλυκά και τα ξινά και τα πικρά ακόμη ραδίκια (τό καθένα έχει τις δικές του ουσίες και βιταμίνες), έτσι και δια το Σώμα της Εκκλησίας.<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Όλοι είναι απαραίτητοι.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ο ένας συμπληρώνει τον πνευματικόν χαρακτήρα του άλλου καί όλοι είμεθα υποχρεωμένοι να ανεχώμεθα όχι μόνον τον πνευματικόν του χαρακτήρα, αλλά ακόμη και τις αδυναμίες, που έχει σαν άνθρωπος.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Και πάλιν έρχομαι να ζητήσω ειλικρινώς συγγνώμην από όλους, διότι ετόλμησα νά γράψω. Εγώ είμαι ένας απλός μοναχός και το έργον μου είναι να προσπαθώ, όσο μπορώ, να απεκδύωμαι τόν παλαιόν άνθρωπον και να βοηθώ τους άλλους και την Εκκλησίαν, μέσω του Θεού δια της προσευχής.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Αλλά επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Ορθοδοξίαν μας επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να γράψω αυτά που ένοιωθα.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Ας ευχηθούμε όλοι να δώση ο Θεός την χάριν Του και ο καθένας μας ας βοηθήση με τον τρόπον του δια την δόξαν της Εκκλησίας μας.<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Μέ πολύν σεβασμόν προς όλους<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Εν Αγίω όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969<br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />Παϊσιος μοναχός<span class="Apple-converted-space"> </span><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" /><br style="margin: 0px; padding: 0px;" />( επιστολή πού στάλθηκε πρός τόν Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, προηγούμενο τότε τής Ιεράς Μονής Πετράκη καί ιδρυτή τού " Ορθόδοξου τύπου" απ΄ όπου τελευταία ή επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε)</span></span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-55637236017377516202010-10-11T01:21:00.000-07:002010-10-11T01:26:55.734-07:00Δαιμονισμός - δαιμονισμένοι και τρόποι βοηθείας - (γέροντας Παϊσιος)<div style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>ΤΡΟΠΟΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ </b></span></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SK7WwoyTS4I/AAAAAAAAAbA/QP4BSWjQxZo/s1600/Fr.+Paisios+-+Mount+Athos+%287%29.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SK7WwoyTS4I/AAAAAAAAAbA/QP4BSWjQxZo/s320/Fr.+Paisios+-+Mount+Athos+%287%29.jpeg" width="196" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><span style="font-size: small;"><b>- Γέροντα, κάπου γράφει ότι ο διάβολος εμφωλεύει στην καρδιά του δαιμονισμένου, αλλά δέν θέλει να το ξέρει αυτό ο άνθρωπος, για να μην τον πολεμήσει με την ευχή. Έτσι είναι;</b><br />
- Ναι, γιατί το δαιμόνιο έχει δικαίωμα να καθήσει μέσα στον δαιμονισμένο ένα διάστημα καί μπορεί να λουφάζει, ένω με την ευχή ζορίζεται, επαναστατεί και μπορεί να φύγει. Ή ευχή είναι βαρύ πυροβολικό για τον διάβολο. Μου είχαν φέρει στο Καλύβι ένα παλληκάρι δαιμονισμένο που έλεγε συνέχεια την ευχή.Ό πατέρας του ήταν μοναχός, αλλά πέταξε τα ράσα και παντρεύτηκε, και το καημένο γεννήθηκε με δαιμόνιο. Έτσι τα οικονόμησε ό Θεός,για να πάρει μισθό το παιδί, να σωθεί και ό πατέρας, να έχουμε κι εμείς οί μοναχοί ως φρένο παραδείγματα από μοναχούς πού πέταξαν τα ράσα καί ώρα ταλαιπωρούνται. Κάποια στιγμή που το έπιασε το δαιμόνιο, φώναζε σαν την κότα πολύ δυνατά: Κά, κά, κά…. Τί έπαθες;, του λέω, ενώ με τον νου μου έλεγα: Έν τω ονόματι του Ιησού Χρίστου έξελθε,<br />
ακάθαρτον πνεύμα, από το πλάσμα του Θεού. Κι εγώ θέλω να φύγω, φώναζε το δαιμόνιο, επειδή πολύ μέ βασανίζει αυτός ο άνθρωπος, γιατί συνέχεια λέει τήν ευχή. Θέλω να πάω στο Πακιστάν, να βρώ λίγη ανάπαυση!.<br />
<b>- Γέροντα, γιατί δεν έφευγε τό δαιμόνιο, αφού το παιδί έλεγε την ευχή;</b><br />
<span id="more-2884"></span>- Φαίνεται ότι και το παιδί είχε δώσει κάποια δικαιώματα, αλλά και τό δαιμόνιο είχε το αφεντικό του και έπαιρνε από αυτό εντολές.<br />
<b>- Γέροντα, όταν προσεύχεται κανείς για έναν δαιμονισμένο, τι πρέπει να λέει;</b><br />
- Κατ’ αρχήν να δοξολογήσει τον Θεό: Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, να πει, που με βοήθησες και βρίσκομαι σ’ αυτήν την κατάσταση, ενώ κι εγώ μπορούσα να ήμουν στην θέση του και να είχα όχι πέντε-έξι δαιμόνια αλλά χιλιάδες. Σέ παρακαλώ, βοήθησε τον δούλο Σου που ταλαιπωρείται τόσο πολύ. Νά κάνει δηλαδή πρώτα καρδιακή προσευχή και ύστερα να συνέχισει με την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, έλέησον τόν δούλον Σου.<br />
Μερικές φορές εμείς που προσευχόμαστε, γινόμαστε αιτία νά μη φεύγει τό δαιμόνιο από τον δαιμονισμένο, γιατί προσευχόμαστε με υπερηφάνεια. Έναν λογισμό υπερήφανο αν φέρουμε, λ.χ. να, εγώ με την προσευχή μου θα βοηθήσω να φύγει το δαιμόνιο, αμέσως εμποδίζεται η θεία βοήθεια και βοηθάμε τόν διάβολο να παραμένει.<br />
Να ευχόμαστε για τους δαιμονισμένους πάντα με ταπείνωση, με πόνο και αγάπη.<br />
Μια δαιμονισμένη πολύ την πόνεσε η ψυχή μου. Έκανε μια συγκατάβαση η καημένη, είπε ένα ναι στον διάβολο, και την ταλαιπωρεί φοβερά το δαιμόνιο χρόνια ολόκληρα. Καίει τις σάρκες της. Γυρίζουν με τον άνδρα της στα μοναστήρια και κουβαλούν μαζί τους και το δεκαεξάχρονο κορίτσι τους. Κάθονται όλη νύχτα στην εκκλησία και κάνουν αγρυπνία. Αν ήταν άνδρας, θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Το δαιμόνιο πολύ υποφέρει, όταν σφίξης τον δαιμονισμένο με θεϊκή αγάπη.</span></i> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><span style="font-size: small;">Όταν δεν ερεθίζεις τόν δαιμονισμένο καί δεν του πάς κόντρα, αλλά τον πονάς, φεύγει το δαιμόνιο για λίγο η για πολύ. Ή ταπείνωση είναι το ισχυρότερο σοκ για τον διάβολο.<br />
Σε ένα μοναστήρι, τήν ώρα που οι προσκυνητές προσκυνούσαν τα άγια Λείψανα, πετάχθηκε ξαφνικά ένας που είχε δαιμόνιο και είπε στον ηγούμενο άγρια: Με το ζόρι πρέπει να πάμε;. Ό ηγούμενος ταπεινά και με καλωσύνη του είπε: Όχι με το ζόρι, με την θέληση σας. Τότε εκείνος φώναξε: εγώ με το ζόρι θα πάω και όρμησε στα άγια Λείψανα<br />
και προσκύνησε. Είδατε, πιέστηκε ο δαίμονας από την ταπείνωση και την καλωσύνη του ηγουμένου. Αυτό φοβούνται οί δαίμονες.<br />
<b>- Γέροντα, βοηθιούνται οί δαιμονισμένοι από την χάρη των Αγίων, όταν πηγαίνουν προσκύνημα την ήμερα της μνήμης τους;</b><br />
- Καλύτερα δαιμονισμένοι να μην πηγαίνουν στα πανηγύρια, γιατί αποσπούν τον κόσμο από την προσευχή. Γίνεται αταξία. Ας πάνε άλλη μέρα να προσκυνήσουν. Και αν ακόμη ξέρουν οι δικοί του ότι υπάρχει εκεί κάποιος άνθρωπος πού μπορεί να τόν βοηθήσει, ας μην τον πάνε εκείνη την ήμερα μέσα στον κόσμο. Διαφημίσεις θα κάνουμε;<br />
Ούτε είναι σωστό, όταν φωνάζει ένας δαιμονισμένος, να μαζεύεται κόσμος. Ένα παιδάκι δαιμονισμένο, το καημένο, μού είπε προχθές: Έχω γίνει ρεζίλι. Είχαν μαζευτεί όλοι γύρω του σαν τους γλάρους. Φύγετε, τους λέω. Τσίρκο έχουμε; Τίποτε αυτοί. Δεν καταλαβαίνουν ότι, όταν κάποιος έχει ενα κουσούρι και εκδηλώνεται μπροστά στον κόσμο, ρεζιλεύεται.<br />
<b>- Γέροντα, η θεία Κοινωνία βοηθάει τους δαιμονισμένους;</b><br />
- Για όσους γεννήθηκαν δαιμονισμένοι, επειδή δεν έφταιξαν οί ίδιοι, η συχνή θεία Κοινωνία είναι το δραστικώτερο φάρμακο. Αυτοί έχουν πολύ μεγάλο μισθό, όταν δεν γογγύζουν, μέχρι να ελευθερωθούν με την Χάρη του Θεού. Είναι μάρτυρες, αν υπομένουν, γι’ αυτό και επιβάλλεται να κοινωνούν συχνά. Ένας όμως που δαιμονίσθηκε από δική του απροσεξία, πρέπει να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, και να αγωνίζεται, για να θεραπευθεί, και θα κοινωνήσει, με την άδεια του πνευματικού, όταν πρέπει. Αν κοινωνήσει, χωρίς να μετανοήσει και χωρίς να εξομολογηθεί, θα δαιμονισθεί χειρότερα. Ένας δαιμονισμένος, όταν τον πήγαν να κοινωνήσει, έφτυνε την θεία Κοινωνία. Ό Χριστός θυσιάσθηκε, καταδέχθηκε να του δώσει το Σώμα και το Αίμα Του, και αυτός να το φτύνει! Φοβερό! Βλέπετε, ο διάβολος δεν δέχεται βοήθεια.<br />
<b>- Γέροντα, μπορούμε να δίνουμε τα ονόματα τους να διαβάζωνται στην Προσκομιδή;</b><br />
- Ναι, βέβαια.Οι δαιμονισμένοι πολύ βοηθιούνται, όταν οι ιερείς διαβάζουν με πόνο τα ονόματα τους στην Προσκομιδή.<br />
<b>- Γέροντα, όταν κάποιος που είχε δαιμονισθεί έχει μετανοήσει, έξομολογήται, κοινωνάει, και η δαιμονική επήρεια δεν φεύγει, τι συμβαίνει;</b><br />
- Δεν φεύγει, γιατί ακόμη δεν έχει σταθεροποιήσει πνευματική κατάσταση. Αν τον βοηθήσει αμέσως ο Θεός να απαλλαγεί από αυτήν την δαιμονική επήρεια, αμέσως πάλι θα ξεφύγει. Γι’ αυτό ο Θεός από πολλή αγάπη επιτρέπει να ύποχωρεί το κακό σιγά-σιγά. Έτσι ο άνθρωπος και εξοφλάει καί σταθεροποιεί πνευματική κατάσταση. Όσο εκείνος σταθεροποιεί κατάσταση πνευματική, τόσο υποχωρεί και το κακό. Άπό τον ίδιο θα εξαρτηθεί πόσο γρήγορα θα απαλλαγεί από την δαιμονική επήρεια. Μια φορά με ρώτησε ένας πατέρας που το παιδί του είχε δαιμόνιο: Πότε θα γίνει καλά το παιδί μου; Όταν εσύ σταθεροποίησεις πνευματική κατάσταση, του λέω, θα βοηθηθεί και αυτό. Τό ταλαίπωρο, ενώ ζούσε πνευματικά, ο πατέρας του αντιδρούσε και του έλεγε ότι θά τρελλαθεί, αν δεν αλλάξει ζωή. Άρχισε να το πηγαίνει ο ίδιος σε οίκο ανοχής, οπότε το παιδί παρασύρθηκε και δαιμονίσθηκε. Όταν το κυρίευε το δαιμόνιο, ορμούσε πάνω στην μάνα του με άσχημες διαθέσεις. Ή καημένη η μάνα του αναγκάσθηκε να φύγει σ’ ένα νησί, για να γλιτώσει. </span></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><span style="font-size: small;">Ό πατέρας είχε μετανοιώσει και προσπαθούσε να ζεί πνευματικά, αλλά το παιδί δεν γινόταν καλά. Όταν γύρισε με το παιδί του όλα τα προσκυνήματα, έμαθε όλα τα Συναξάρια των Αγίων και σταθεροποίησε κατάσταση, τότε έγινε καλά το παιδί. </span></i></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-46453939924443778532010-09-25T23:21:00.000-07:002010-09-25T23:23:50.098-07:00Θαυματουργική εμφάνιση του Γέροντα Παϊσίου σε οδηγό και διάγνωση Καρκίνου (Ανέκδοτη Μαρτυρία).<div style="text-align: center;"><span style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ </b></span><br />
<span style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΟ </b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ</b></span></div><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TJ7ji3qQrJI/AAAAAAAAC3c/qX66g1H6nD8/s1600/n4131591288010991443694bl5+%281%29.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://4.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TJ7ji3qQrJI/AAAAAAAAC3c/qX66g1H6nD8/s640/n4131591288010991443694bl5+%281%29.jpg" width="433" /></a></span></span></div><div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;">Ευχαριστούμε πολύ τον φίλο Λ.Π. από το Λονδίνο, ο οποίος μας απέστειλε το θαύμα αυτό το οποίο ανέφερε ο Γέροντας Εφραίμ στην ομιλία την οποία έκανε στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων του Λονδίνου και δημοσιεύσαμε<span class="Apple-converted-space">.</span></span></span> </span></span></span></span></div><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"></span></span></div><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"></span></span><br />
<div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><b>Γέροντας Εφραίμ</b></span></span></div><div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><b>Ιερός Ναός 12 Αποστόλων Λονδίνου</b></span></span></div><div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><br />
</span></span></div><div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"> “Θέλω να πω ότι αυτοί οι άγιοι που αγίασαν σήμερα έχουν μεγάλη δόξα, μεγάλη παρρησία στο Θεό και μας βοηθούν πάρα πολύ. Πριν από τρεις μήνες συνέβη το εξής. Ένας οδηγός πήγαινε από τη περιοχή της Θέρμης στη Θεσσαλονίκη. Τον σταματά ένας καλόγερος και του λέει: «Παλικάρι, με παίρνεις μέχρι τη Θεσσαλονίκη;». «Βεβαίως, ελάτε». Ήταν μόνος ο οδηγός. Κάθησε δίπλα του και του λέει: « Κώστα, -χωρίς να τον ξέρει- έχεις αρχόμενο καρκίνο στους πνεύμονες. Να πας στο νοσοκομείο και θα τον προλάβεις». Και αμέσως εξαφανίσθηκε. Αυτός έπαθε σοκ. Παίρνει μερικά τηλέφωνα και λέει τι του συνέβη. Του φέρνουν μερικές φωτογραφίες. Τον ρωτούν αν αναγνωρίζει ποιός είναι ο καλόγερος; Αυτός αναγνώρισε τον π. Παΐσιο. Πήγε πράγματι στο νοσοκομείο. Τον εξέτασαν οι γιατροί και βρήκαν αρχόμενο καρκίνο στους πνεύμονες, ενώ ο ίδιος δεν αισθανόταν πόνους. Βλέπετε αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι ευαρέστησαν τον Θεό εμφανίζονται μετά το θάνατο τους και πιστοποιούν την αλήθεια του ευαγγελίου.</span></span></div><div style="margin: 0.6em 0px 1.2em; padding: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"><i style="color: #990000;"><b>[Πηγή]: </b></i></span></span></div><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: separate; color: black; font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: 2; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #564e73; font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"></span></span>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-44719820184079424072010-09-19T08:08:00.000-07:002010-09-19T08:08:27.677-07:00Ο Γέροντας προβλέπει την αποδημία κόρης προσκυνητή (Μαρτυρία "Ανώνυμου")<div style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;"><b>"Την Μαρία θα την πάρει η Παναγία..."</b></span></div><h3 class="post-title entry-title"> </h3><div class="post-header"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_GPpRVuB6t-c/TINxljcE9xI/AAAAAAAAB2c/nU9--rfxu6E/s1600/254656-99.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" ox="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_GPpRVuB6t-c/TINxljcE9xI/AAAAAAAAB2c/nU9--rfxu6E/s400/254656-99.JPG" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> </span></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;">«Είχα ακούσει πολλά για τον Γέροντα Παΐσιο καί τον επισκέφθηκα το 1991, διότι αρρώστησε η κόρη μου. Της βρήκαν όγκο στο κεφάλι. Είπαν ότι είναι καλοήθης και οι γιατροί μου διαβεβαίωναν ότι είναι μια εύκολη εγχείρηση. Όταν έφθασα στο Κελί του Γέροντα υπήρχαν πολλοί άνθρωποι. Μόλις με είδε με φώναξε με το όνομά μου, χωρίς να με έχει δει άλλη φορά, άφησε τους άλλους και με πήρε στην Εκκλησία. Έλα να προσευχηθούμε, είπε, γιατί την Μαρία την θέλει η Παναγία και θα την πάρει. Εγώ έμεινα άφωνος. Με δυσκολία πήγα να πω "μα οι γιατροί..." και ο Γέροντας με διέκοψε: "άσε τους γιατρούς"...»</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;">Πήγαμε μαζί μέσα στο Εκκλησάκι, με έβαλε και έκανα προσευχή με μετάνοιες. Μαζί με μένα έκανε και ο Γέροντας. Τελειώνοντας μου είπε: "Σφίξε την καρδιά σου". Εγώ ήμουν ένα ράκος από τα κλάματα. Γύρισα και τον είδα. Και αυτός ήταν σκυθρωπός. Με αγκάλιασε και μου ξαναείπε: </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;">"Την ζωή ο Θεός την δίνει και ο Θεός την παίρνει. Την Μαρία θα την πάρει η Παναγία".</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;">«Φεύγοντας μου είπε: "Αυτά θα μείνουν μεταξύ μας. Δεν θα πεις τίποτε στην Μαρία και στην γυναίκα σου". </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;">Όταν έγινε η εγχείρηση, οι γιατροί βρήκαν ότι ο όγκος ήταν κακοήθης, όπως είχε πει ο Γέροντας, καί μετά από μερικούς μήνες η Μαρία εκοιμήθη, την πήρε η Παναγία».</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: justify;"><i><span style="color: red;"><span style="color: blue;"><strong>Μαρτυρία ανωνύμου</strong></span> – Από το βιβλίο «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ</span></i></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-2547255053096033642010-09-14T12:08:00.000-07:002010-09-14T12:08:52.883-07:00Θαύμα του γέροντα Παϊσίου από τον τάφο του στην Σουρωτή - (Ανέκδοτη μαρτυρία).<div><div style="background-color: transparent; border: medium none; color: black; overflow: hidden; text-align: left; text-decoration: none;"><div style="background-color: orange; color: black; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>Ο γέροντας θεραπεύει δαιμονισμένο μέσα από τον τάφο του.</b></span></div><h3 class="post-title entry-title"> </h3><div class="post-header"> </div><div class="post-body entry-content"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_ALiPFHNwteE/TI6C33SFQ2I/AAAAAAAAAos/qicxpW6PgYY/s1600/mormantulcuviosuluipaisieaghioritul.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_ALiPFHNwteE/TI6C33SFQ2I/AAAAAAAAAos/qicxpW6PgYY/s320/mormantulcuviosuluipaisieaghioritul.jpg" width="240" /></a></div><br />
<div style="background-color: #fff2cc; text-align: center;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b>Μαρτυρία Ευαγγέλου Κ. από τη Θεσαλλονίκη :</b> </span></div></div><div class="post-body entry-content"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span></div><div class="post-body entry-content"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">"Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει.</span><br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> Το Α' Σάββατο των νηστειών, το έτος 1995, ο πνευματικός μου προγραμμάτισε να κάνουμε αγρυπνία στην Σουρωτή. Πριν ξεκινήσουμε, αισθάνθηκα άγριο πόλεμο. Σε όλη την αγρυπνία δεν αισθάνθηκα καθόλου νύστα. Ήμουν στο κέντρο της Εκκλησίας κάτω και γύρω-γύρω μοναχές. Τελείωσε η αγρυπνία και άρχισαν να διαβάζουν αγιασμό. Αγρίεψα πολύ. Με πήγαν να φιλήσω τα λέιψανα του Αγίου Αρσενίου</span><br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> Ήταν η πρώτη φορά, το λέω και ανατριχιάζω, που αισθάνθηκα και σωματικά κάψιμο. Στο τέλος γύρισα και είπα "Παΐ., Παΐ.". Με ρώτησε η Ηγουμένη : "Παΐσιος;" και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Τότε αγρίεψα πάρα πολύ, άρχισα να τσιρίζω, με πήγαν στον τάφο, και εκεί φώναξα τρεις φορές "Άγιος".</span><br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> Ενώ ήθελα και προσπαθούσα να φύγω με πιάσανε και με το ζόρι με ξαπλώσανε στον τάφο του Γέροντα ανάσκελα. Είδα τότε το γέροντα να ανασηκώνεται από τη μέση και πάνω σαν να ξυπνά από ύπνο, όχι σαν νεκρός. Ήταν ακριβώς ο ίδιος με τα γένια και τα ράσα του. Ήταν θέμα δευτερολέπτου. Με ακούμπησε με το χέρι του στο μέτωπο και την ίδια στιγμή είδα να βγαίνει μαύρος καπνός από το στόμα μου. Ηρέμησα παντελώς, αλλά ο σωματικός πόνος δεν έφυγε αμέσως. Κοιμήθηκα και από τον πόνο ξυπνούσα λέγοντας "Πονάω πολύ".</span><br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /> <br style="font-family: Verdana,sans-serif;" /><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> Επί σαράντα μέρες όμως ένοιωθα μια τέτοια χαρά, που από την χαρά μου έκλαιγα. Ίσως να ήταν παράτολμο αυτό που είπα : "Θεέ μου, έστω και μια ολόκληρη ζωή να βασανίζομαι όπως πρώτα, φθάνει να αισθανθώ πάλι, έστω και για ένα λεπτό αυτή την χαρά".</span><br />
<br />
<br />
<i style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><span style="color: #cc0000;">Πηγή:</span> anaplastiki </b></i><br />
<br />
</div><span><a href="http://pentapostagma.blogspot.com/2010/09/blog-post_732.html#ixzz0zX2bGBr2" style="color: #003399;"></a></span></div></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-87127525734443522152010-08-17T15:28:00.000-07:002010-10-11T01:52:57.133-07:00(ΝΕΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ) του γ.Παϊσιου στο Άγιον Όρος (σε μοναχούς)..<div style="text-align: center;"><img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /><b><i> </i></b><br />
<div style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><br />
<h2 style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: x-large;">Η επίσημη ανακοίνωση του Αγίου Όρους για την «εμφάνιση» του Γέροντος Παϊσίου</span></h2><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://gerontes.files.wordpress.com/2010/10/anakoinosi353866-02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="163" src="http://gerontes.files.wordpress.com/2010/10/anakoinosi353866-02.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><i><b><span class="submitted"></span></b><b><span style="color: #cc0000;">(κάντε κλικ επάνω στο πιο πάνω κείμενο να το διαβάσεται σε μεγένθηνση)</span></b></i><br />
<i><b><span class="submitted"></span></b></i> </div><div style="text-align: left;"><i><b><span class="submitted"></span></b></i><br />
<i><b><span class="submitted"></span></b></i> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><i><b>Η Ιερά Κοινότης Αγίου Όρους Άθω, εξ αφορμής προβολής προσφάτως εκ μέρους ωρισμένων Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως πληροφοριών αναφερομένων εις δήθεν εμφάνισιν εις μοναχούς του οσίας βιοτής μακαριστού Γέροντος Παϊσίου και αυτού προαναγγελίαν υπ’ επικειμένου πολέμου, προκληθείσης δε εκ τούτου ανησυχίας και αναταραχής, χάριν της αληθείας και ένεκεν σεβασμού εις την μνήμην του Γέροντος, δηλώνει ότι τοιαύται φημολογίαι είναι αναληθείς και δεν συνάδουν μεθ’ όσων έτι ζων επρέσβευεν ο Γέρων Παΐσιος.</b></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><br />
</div><div></div><div></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><i><b><i>Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.</i></b></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span id="more-3036"></span></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><i><b>(Πηγή: Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους) </b></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://gerontes.files.wordpress.com/2010/10/anakoinosi353866-02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div><br />
<br />
<img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /></div><div style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;"><b></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><br />
<span style="font-size: x-large;"><span style="background-color: orange;">Τι λέει ο παπα Ευθύμης από την Καψάλα του Αγίου Όρους (πνευματικοπαίδι του γέροντος Παϊσίου) σχετικά με την εμφάνιση τού γέροντα στους τρείς μοναχούς ;;;</span></span></b></span></div><br />
<br />
<div style="background-color: #fff2cc; font-family: Verdana,sans-serif;"><i><b><span style="color: #990000; font-size: small;">ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΖΑΝΕΤΗΣ</span> (Γράμμα που πήρα από φίλο που επισκέφτηκε τον παπα Ευθύμη στην Καψάλα)</b></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><b>ΑΘΑΝΑΣΙΕ Καλημέρα..Το Σάββατο γύρισα απο το Άγιον Όρος και πήγα στον παπά Ευθύμη στην Καψάλα και πρόσεξε τί μου είπε:...</b></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><i><b> Όταν του είπα για την εμφάνιση του γ.παϊσίου στους τρείς μοναχούς του ρωσικού, μου είπε ότι μόλις το έμαθε και αυτός πήρε τηλέφωνο τον αντιπρόσωπο της μονης και του το είπε για να δεί αν αληθεύει και ο αντιπρόσωπος του είπε του παπά Ευθύμη ότι και εμείς το μάθαμε από το διαδύκτυο και <span style="font-size: x-large;"><span style="color: #990000;"> </span></span></b></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-size: x-large;"><b style="color: #990000;">ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ</b></span> </i></div><div style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><i><b>και ότι όλα αυτά είναι ψέματα</b>. </i></span></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: left;"><i><b>Μου είπε ο παπά Ευθύμης για να μήν συκοφαντήσουνε το πρόσωπο του γ.παϊσίου... ενημέρωστε όλους ότι:</b></i></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="background-color: #fff2cc;"><i><span style="font-size: x-large;"><b>το κείμενο αυτό είναι ενα μεγάλο ΨΕΜΑ...</b></span></i></div></div><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /><b><i> </i></b></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="headline"><h1 class="title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="background-color: orange;">Ανακοίνωση της (ΝΕΑΣ) αδελφότητα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου (Αγίου Όρους) για την εμφάνιση του γέροντα Παϊσιου. </span></span></h1></div><div class="articleinfo"><br />
</div><img height="196" src="http://www.romfea.gr/images/stories/2010-09/gerontaspaisios.jpg" style="float: left; margin: 10px;" width="200" /><b style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i>Η νέα αδελφότητα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους με ανακοίνωση της, αναφέρθηκε στο θέμα που έχει προκύψει τις τελευταίες ημέρες, σχετικά με την εμφάνιση του μακαριστού γέροντος Παϊσίου έξω από μοναστήρι του Άγίου Όρους.</i></b><br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>Η αδελφότητα στην ανακοίνωση μεταξύ άλλων αναφέρει: </i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>«<span style="font-size: x-large;"><span style="color: #990000;">ΠΟΤΕ</span></span> ο Άγιος Γέρων δεν συμβούλεψε να μαζεύουμε τρόφιμα! </i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>Αν έχω συναγμένα τρόφιμα θα με σκοτώσουν όσοι δεν έχουν σε περίοδο πείνας! Αν δεν έχω, θα ζήσω με κανένα χορταράκι!»</i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>«Ο γέροντας Παΐσιος, γνήσιος εκφραστής του μοναχικού πνεύματος, θα έδινε και τη ζωή του για να ζήσουν οι άλλοι! </i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="color: #990000; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><b><i><span style="font-size: x-large;">ΠΡΟΣΟΧΗ!</span> </i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>Κάποιοι καταστροφολογούν! Να μην τους κάνουμε το χατήρι! Ο Γέροντας έλεγε ότι ο Θεός αγαπάει σκανδαλωδώς την Ελλάδα!», προσθέτουν ακομα.</i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b><i>Επίσης, τονίζουν ότι «Επειδή δε, αυτόν τον χρόνο έχουμε Επιστασία, αναφέρω συμπληρωματικά ότι κανένας μοναχός δεν ήρθε να αναφέρει το γεγονός, σύμφωνα με την δήθεν εντολή του Αγίου Γέροντος Παϊσίου.</i></b></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="background-color: #fff2cc; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><b><i>«<span style="font-size: large;">Ούτε</span> λοιπόν<span style="font-size: x-large;"> <span style="font-size: large;">η Ιερά Επιστασία</span></span><span style="font-size: large;">, </span><span style="font-size: large;">ούτε η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους έχουν λάβει γνώσιν τέτοιου γεγονότος</span>», κλείνει η ανακοίνωση.</i></b></div><br />
<i><b><span style="color: #990000;">[Πηγή]:</span> www.Romfaia.gr</b></i><br />
<br />
<h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><br style="font-weight: normal;" /><span style="font-size: x-large;"><span style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: large;"><span style="font-weight: normal;"><b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ</b> <b>ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ</b> </span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;"></span></span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;"></span></span></b><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;"></span></span></b><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-weight: normal;">ΤΟΥ ΙΣΤΟΧ</span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-weight: normal;">ΩΡΟΥ</span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-weight: normal;"></span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span></b></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;"><b>http://</b><b>gero-paisios.blogspot.com</b></span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b>σχετικά με το θέμα:</b></span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b>Tης εμφάνισης του γέροντα σε τρεις μοναχούς και τι τους είπε</b></span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b></b></span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b> που αναρτήθηκε πριν λίγο καιρό στο: </b></span></span></span></b></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b>http://xanthi-blogs.blogspot.com/2010/08/blog-post_2340.html </b></span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b>Από τον Κύριο Αναστάσιο Τσορλίδη.</b> </span></span></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b> </b></span></span></span></b></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><br style="font-weight: normal;" /></span></b></span><img alt="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SJ7UFjUgwhI/AAAAAAAAAS4/h_XqX_Lw7m0/s1600-R/13952-b_%252B%252B%252BK.jpg" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SJ7UFjUgwhI/AAAAAAAAAS4/h_XqX_Lw7m0/s200-R/13952-b_%252B%252B%252BK.jpg" width="140" /></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;"><b> (ixnilatis) Διαχειριστής του blog:</b> </span></span></i></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Αγαπητοί Εν-Χριστό αδερφοί, φίλοι και πατέρες ευλογήτε.</span></span></i><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><br style="font-weight: normal;" /></span></i></b></span></h3><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Πήρα το θάρρος να γράψω μετά από τόσο καιρό και μετά από θύελλα αντιδράσεων θετικών ή αρνητικών, μερικές αράδες με αφορμή το προαναφερθέν επίμαχο θέμα και τον ντόρο που έγινε γύρω απ 'αυτό (παρόλο που δεν συνηθίζω να σχολιάζω ή να προσθέτω δικά μου σχόλια ή εκτιμήσεις σε διάφορες αναρτήσεις μας).</span></span></i></b></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-large;"><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Θέλω να ξέρετε πραγματικά ότι η ανάρτηση του θέματος αυτού στον χώρο μας δεν είχε σκοπό να πλήξει ούτε την αξιοπιστία, ούτε το κύρος του Γέροντα Παϊσίου που υπερεκτιμούμε και λατρεύουμε κυριολεκτικά (άλλωστε ο Γέροντας ήταν πνευματικά τόσο μεγάλος που δεν τον μειώνει τίποτα και καμία αναφορά οποιουδήποτε), ούτε βέβαια έχει σκοπό να προκαλέσει λανθασμένες εντυπώσεις, σάλο, άγχος και φοβία στους αναγνώστες μας.</span></span></i></b></span><br />
<span style="font-size: x-large;"><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Δεν είμαστε προβοκάτορες ούτε ψευτο-Λιακόπουλοι όπως μερικοί εσπευσμένα μας χαρακτήρισαν αγνοώντας το όπιο κοινοφελές έργο μας, (ο Θεός να τους συγχωρήσει, όπως κι εμάς αν άθελα μας γίναμε αιτία να σκανδαλιστθούν κάποιοι αδερφοί μας), απλά πάγια θέση μας είναι να μην λογοκρίνουμε κάτι ανεπιβεβαίωτα, ούτε να μπαίνουμε σε αφαιρετικές διαδικασίες γιατί έτσι πιστεύω ότι χτυπάμε πραγματικά την αλήθεια και την εγκυρότητα της πηγής και μετά βέβαια μας συνάπτουν την ρετσινιά των σκοταδιστών, των κρυπτοφοβικών κ.λ.π.</span></span></i></b></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-large;"><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Ο σκοπός της ανάρτησης αυτής είναι να αποδείξει την ορθότητα, το κύρος ή βέβαια την πλάνη του μάρτυρος και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την ορθότητα του γέροντα που είναι αναμφισβήτητη.</span></span></i></b></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-large;"><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">Εφόσον μια μαρτυρία (απ' όπου κι αν προέρχεται αυτή), δεν μπορεί με σιγουριά να πει ποτέ κανείς αν είναι αληθινή ή φήμη, παρα μόνο όταν χρονικά (με το πέρασμα του χρόνου δηλαδή) επιβεβαιωθεί ή όχι, κατά την ταπεινή μου άποψη έπρεπε να αναρτηθεί και φυσικά να συνεχίσει να υπάρχει μέχρι το πέρας του χρόνου.</span></span></i></b></span></div><div style="text-align: left;"><br style="font-weight: normal;" /></div><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><u><span style="font-weight: normal;">Αυτό που συνιστώ σε όλους μας είναι:</span></u></span></i></span><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><br style="font-weight: normal;" /></span></i><span style="font-size: x-large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;">A</span></span></i></span></b><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">υτοσυγκράτηση, </span></span></i></b><span style="font-size: x-large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;">Δ</span></span></i></span><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">ιάκριση, </span></span></i></b><span style="font-size: x-large;"><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-weight: normal;">Κ</span></span></i></span><b><i style="background-color: #ffd966;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif; font-size: small;"><span style="font-weight: normal;">αλή προαίρεση, <span style="font-size: x-large;">Σ</span>υνχωρητικότητα, <span style="font-size: x-large;">Α</span>γωνιστικό πνεύμα, <span style="font-size: x-large;">Μ</span>ετάνοια, <span style="font-size: x-large;">Π</span>ροσευχή, <span style="font-size: x-large;">Υ</span>πομονή.</span></span></i><br />
</b></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b> </b></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><br />
</h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><br />
</h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><br />
</h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><br />
</h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">(ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ)...!!! </span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ή (ΦΗΜΗ)...;;;</span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b> </b></span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: large;">Τι είπε τελικά ο Γέροντας Παϊσιος στους Μοναχούς που τον είδαν πριν από μερικές μέρες να περπατάει στο Άγιο Όρος ; </span> </h3><div class="post-header"></div><div class="post-body entry-content"><div style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_b0nSzdIZ8-U/TGiuDYoiAcI/AAAAAAAAKIc/zrPtCLMjNb4/s1600/g+paisios.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5505841917635723714" src="http://2.bp.blogspot.com/_b0nSzdIZ8-U/TGiuDYoiAcI/AAAAAAAAKIc/zrPtCLMjNb4/s400/g+paisios.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 330px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><span class="post-author vcard"><i><b>Το Θέμα αυτό αναρτήθηκε από <span class="fn">τον κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΤΣΟΡΛΙΔΗ</span></b></i></span></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><i style="background-color: #ffe599;"><span style="color: black;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;">Είναι δύσκολο να γράψεις ένα άρθρο για κάτι που άκουσες και δεν μπορείς ο ίδιος σου να ερευνήσεις αν τελικά αυτό ισχύει.<br />
Όμως είναι τόσο μεγάλη η πίστη μου στο θεό, που τέτοια γεγονότα, δε θέλουν έρευνα (προσωπικά για μένα).<br />
Ειδικά αν έχεις διαβάσει βιβλία,όπως του Γέροντα Παίσιου.</span></span></span></i></span></div><div class="post-body entry-content"><span style="color: black; font-size: small;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;"><br />
Συγκεκριμένα,χθες μετά τη Θεία λειτουργία στην Παναγία Δεξιά της Θεσσαλονίκης, αγιορείτης μοναχός που νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες στο Νοσοκομείο Γεννηματάς της Θεσσαλονίκης, μας εκμυστηρεύτηκε κάτι πολύ δυνατό για την πίστη μας που του το είπαν "συνάδελφοι" του μοναχοί από το Άγιο όρος, μιας και τον επισκέφτηκαν πρόσφατα στο Νοσοκομείο, μετά τη χειρουργική επέμβαση (επέμβαση ρουτίνας) που του έκαναν οι γιατροί.</span></span></span></div><div class="post-body entry-content"><span style="color: black; font-size: small;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;"><br />
Συγκεκριμένα...:<br />
Ο Γέροντας Παίσιος, περπατούσε πριν από δύο εβδομάδες έξω από τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, ώσπου το συνάντησαν 3 νέοι Μοναχοί (νέοι σε ηλικία).<br />
Ανεξάρτητα από την έκπληξη που νιώσαν στην αρχή οι Μοναχοί, πήγαν αμέσως να ζητήσουν την ευχή του Γέροντος.<br />
Μόνο που ο Γέροντας τραβήχτηκε, δεν τους έδωσε την ευχή του, αλλά με τρεμάμενη φωνή τους είπε:</span></span></span></div><div class="post-body entry-content"><span style="color: black; font-size: small;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;">`</span></span></span><span style="color: black; font-size: small;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;">Τραβήξτε στο Γέροντα σας, και πείτε του να αγοράσει μεγάλες ποσότητες λάδι και αλεύρι, γιατί σε 3 μήνες από τώρα, θα έχουμε `πόλεμο` στην Ελλάδα, κι ο κόσμος θα πεινάσει`</span></span></span></div><div class="post-body entry-content"><span style="color: black; font-size: small;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;"><br />
και συνέχισε...:<br />
`Να του πείτε του Γέροντα, να επικοινωνήσει και με τα υπόλοιπα Μοναστήρια...`<br />
Μέχρι να συνέλθουν οι Μοναχοί, ο Γέροντας Παίσιος είχε χαθεί μέσα στο μονοπάτι...<br />
<br />
<i style="background-color: #ffe599;">[</i></span></span></span><span class="post-author vcard" style="background-color: #ffe599; font-size: small;"><i><b><span class="fn">ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΣΟΡΛΙΔΗΣ ]</span></b></i></span><span style="font-size: small;"><br style="background-color: #ffe599;" /></span><br />
<span style="color: black;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-family: verdana;"><span style="font-size: small;"><i><span style="background-color: #ffe599;">Δεν πιστεύω να είχε κανένα λόγο ο (Χ)αγιορείτης να έπλασε το συγκεκριμένο γεγονός, γιατί έχει και συνέχεια, όμως μέσα από ένα πολιτικό μπλόγκ, όπως είναι το δικό μου, καλύτερα είναι να το σταματήσουμε εδώ.</span><br style="background-color: #ffe599;" /><br style="background-color: #ffe599;" /><span style="background-color: #ffe599;">Η είδηση είναι πως όντως την τελευταία εβδομάδα στα ΣΟΥΠΕΡ-ΜΑΡΚΕΤ ΜΑΚΡΟ (τα γνωστά των εμπόρων...εργάζεται ο φίλος μου ο Κώστας), εδώ στη Θεσσαλονίκη, παρατηρήθηκε πως μοναχοί αγιορείτες `σήκωσαν` από τα ράφια πολλά κιλά ελαιόλαδο, αλλά και αλεύρι, και μάλιστα δημιούργησε πολλά ερωτηματικά στους υπεύθυνους τόσο του υποκαταστήματος Εγνατίας, όσο και της Ν.Ιωνίας.</span><br style="background-color: #ffe599;" /><br style="background-color: #ffe599;" /><span style="background-color: #ffe599;">Τα συμπεράσματα δικά σας...</span><br />
<span style="background-color: #ffe599;">Εγώ θα αναμείνω το 3μηνο, αν και πιστεύω όταν λέει ο Γέροντας πόλεμο, εννοεί μάλλον πως ο λαός μας θα ξεσπάσει απέναντι στο Δ.Ν.Τ. και κατ επέκταση στην ΤΡΟΪΚΑ και στην σκληρή πολιτική τους και θα γίνουν χειρότερα από αυτά που ζήσαμε μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου.</span><br style="background-color: #ffe599;" /><span style="background-color: #ffe599;">Που αλλού να πάει δηλαδή το μυαλό μου ;</span></i></span><br />
<br />
</span></span></span> </div><span class="post-author vcard"> <i><b><span style="color: #cc0000;">[ΠΗΓΗ]:</span> http://xanthi-blogs.blogspot.com/2010/08/blog-post_2340.html</b></i></span><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" border="0" height="14" src="http://www.pigizois.net/images/efe.gif" width="400" /></a></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-37090054297374990462010-08-13T13:37:00.000-07:002010-08-13T13:39:43.991-07:00Θαυμαστή εμφάνιση του γέροντος Παϊσίου σε προσκυνητή στο Άγον Όρος. (Ανέκδοτη Μαρτυρία)<div style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><b><span style="font-size: x-large;">Ο γέροντας Παϊσιος ακόμα και σήμερα μετά την κοίμησή του περιδιαβαίνει στα μονοπάτια του Αγίου Όρους και βοηθά όποιον έχει ανάγκη.</span></b><b><span style="font-size: x-large;"><br />
</span></b></div><span style="font-size: x-large;"> </span> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TGWoAFbggzI/AAAAAAAAC2U/hT1a8HoQU3M/s1600/ScreenShot009+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TGWoAFbggzI/AAAAAAAAC2U/hT1a8HoQU3M/s400/ScreenShot009+.jpg" width="245" /></a></div><div class="metadata" style="text-align: center;"><br />
<span class="feedback"><a href="http://dosambr.wordpress.com/2010/07/13/%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%cf%81-%cf%80%ce%b1%ce%90%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%bd%cf%8c/#comments" title="Σχόλιο στο Ο γέρ. Παΐσιος περιδιαβαίνει το Αγιονόρος μετά την κοίμηση του και βοηθά προσκυνητή"></a></span></div><div class="entry"><div class="snap_preview"><div style="text-align: center;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;">Aναδημοσίευση από το ιστολόγιο:http://misha.pblogs.gr/2010/07/</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><b>Εισαγωγικά.</b></i></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-size: small;">——————————————————–</span></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Φίλε Misha σε χαιρετώ,</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
Τελικά ύστερα από σχεδόν 5 χρόνια, η ιστορία της συναντήσεως μου με τον Γέροντα Παϊσιο καταλήγει σε αίσιο τέλος έτσι τελικά μπορώ να ρίξω την αυλαία και να βρω λίγη ψυχική γαλήνη.<br />
Είναι αναγκαίο να μοιρασθώ αυτην την εμπειρία με κάποιον.<br />
Ιδιαιτέρως όταν αυτός ο κάποιος είναι ένας που έχει συναντήσει τον Γέροντα.<br />
Όπως εσύ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Και εδώ μπορώ να δω την μεσολάβηση του Γέροντα.<br />
Το μόνο που θέλω από εσένα είναι να ακούσης την όλη ιστορια σαν είδος Εξομολογήσεως.<br />
Είμαι βέβαιος ότι θα δείξεις κατανόηση όσο κανείς άλλος και αυτό είναι αρκετό για εμένα.<br />
Στην ιστορια μου θα βάλω και μερικές φωτογραφίες μια και που μια φωτογραφία αξίζει για 1000 λέξεις.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">25 Νοεμβρίου 2001</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="300" src="http://misha.pblogs.gr/files/f/339016-agio1.jpg" width="400" /></div><br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Στο μονοπάτι προς την Ιερά Μονή Καρακαλλου, λίγες ώρες πριν συναντήσω τον Γέροντα</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(Η παρατιθέμενη φωτογραφία είναι του συντάκτη της επιστολής ελαφρώς «πειραγμένη» για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τον Γέροντα τον συνάντησα σε ένα ακριβώς όμοιο σημείο δρόμου, και ήταν ακριβώς το ίδιο ακριβώς ντυμένος.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η μόνη διαφορά στην φωτογραφία είναι ο καιρός που εκείνη την ημέρα ήταν κρύος, μουντός και στις πλευρές του δρόμου εδώ και εκεί υπήρχε χιόνι και ήταν πολύ λασπερός λόγω που ήταν φρέσκοκομμένος.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Σε αυτό το σημείο ο δρόμος έκανε μια διχάλα σχήματος Υ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Εγώ ήμουν έτοιμος να ακολουθήσω τον αριστερό δρόμο με κατεύθυνση προς την παραλία Γιατί είχα σχηματίσει την λανθασμένη εντύπωση ότι η Μονή ήταν κλειστά στην παραλία.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Παρουσιάσθηκε ο Γέροντας και ύστερα από το «Δεν πας καλά, ακολούθησε με» άρχισε να περπατάει προς τον δεξιό δρόμο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ακολουθώντας τον Γέροντα αρκετά βήματα πιο πίσω διερωτόμουν «Γιατί δεν κρύωνε τόσο ελαφρά ντυμένος?»</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Και «Γιατί τα παπούτσια του ήταν τόσο καθαρά και όχι λασπωμένα όπως τα δικά μου?»</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Μου έκανε εντύπωση πόσο γρήγορα περπατούσε, είχα αρχίσει να λαχανιάζω και αισθάνθηκα ανακούφιση όταν ύστερα από τις λίγες λέξεις που ανταλλάξαμε κατά την διαδρομή «Βάζουν τις μπουλντόζες και καταστρέφουν τα μονοπάτια του Αγίου Όρους» και «Χιονίζει στην Ι…ία;»τελικά είπε</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">«ακολούθησε το μονοπάτι, Ο Χριστός και Η Παναγία θα σε προστατέψουν εγώ γυρίζω στην σκήτη μου.»</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η όλη ιστορία βάστηξε περίπου 10 λεπτά πάνω κάτω.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όταν χωριστήκαμε με τον παράξενο τρόπο που ήδη σου έχω γράψει, κατάλαβα ότι κάτι πολύ παράξενο είχε συμβεί αλλά δεν μπορούσα ακριβώς να καταλάβω τι.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Στις 15 Δεκεμβρίου έφυγα από το Άγιο Όρος.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όπως το Ferryboat απομακρυνόταν από την προβλήτα της Δάφνης ένοιωσα ένα πολύ βαθύ πόνο που έφευγα από το Άγιο Όρος, τώρα ξέρω ότι ύστερα από 5 χρόνια ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τον εαυτόν μου είναι ακόμη εκεί.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Έκανα Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιά 2001 , 2002 με την οικογένεια μου</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Πάλι έβαλα τον σάκο και την σκηνή μου στην πλάτη και άρχισα τις περιηγήσεις μου.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(Ακολουθούν κάποιες προσωπικές αναφορές του φίλου επιστολογράφου για όμορφες πεζοπορικές περιπέτειες και τους λόγους που τον ανάγκασαν . να φύγει από την Ελλάδα)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ο πόνος του χωρισμού από την Ελλάδα ήταν πολύ δυνατός αυτήν την φορά, τα χρόνια περνάνε και η πιθανότητα ότι ίσως να μην ξαναδώ ποτέ την Ελλάδα γίνονται όλο και περισσότερες.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(Ακολουθούν κάποιες ακόμα προσωπικές αναφορές του φίλου αποστολέα για τα έτη 2002- 2003)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ο πόνος του χωρισμού δεν ήταν πια τόσο δυνατός αλλά η ανάμνηση της συναντήσεως με τον Γέροντα γινότανε δυνατότερη σε σημείο που ο αδελφός μου στην Ελλάδα έφθασε να μου πει όταν τον είχα πάρει τηλέφωνο …. σε παρακαλώ ας μην αρχίσουμε πάλι με το Καλόγερο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(Ακολουθούν κι άλλα προσωπικά στοιχεία για τα χρόνια 2003-2004 )</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών μου ήρθε η ανεξήγητη επιθυμία να φτιάξω μια μικρή εκκλησούλα για τον κήπο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η επιθυμία ήταν πολύ δυνατή παρόλο που στην ζωή μου το Θρησκευτικό μέρος δεν ήταν πολύ έκδηλο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Οι σχέσεις μου με την εκκλησία ήταν πολύ τυπικές,</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Απλώς σεβόμουν Θρησκεία και Εκκλησία και αυτό ήταν ΟΛΟ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Το Φθινόπωρο του 2004 άρχισα να κάνω τα σχέδια και να μαζεύω τα υλικά και τον χειμώνα του 2004 -; 2005 έφτιαξα την Εκκλησούλα στο δωμάτιο που χρησιμοποιώ ως Hobby roomComputer room.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όλα πήγαιναν σαν ρολόι και πραγματικά το γλεντούσα, το παράξενο ήταν ότι πολύ συχνά το δωμάτιο γέμιζε από μια θαυμάσια ευωδιά που δεν μπορούσα να καταλάβω από που προερχόταν.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η γυναίκα μου που ερχόταν στον δωμάτιο δεν της μύριζε τίποτα.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Την έφτιαξα κομμάτι κομμάτι από καλής ποιότητας τσιμέντο έτσι θα υπάρχει για πολλά χρόνια.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τελείωσα στις αρχές Μάιου του 2005 και κατέβασα τα κομμάτια στον κήπο για συναρμολόγηση.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Στις αρχές του Αυγούστου 2005 όλα ήταν έτοιμα, από την Ελλάδα μου έστειλαν το Καμπανάκι επίσης Αγιασμό από την Εκκλησία των Σπάτων και λάδι από το καντήλι του Αγίου Εφραιμ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Στις 15 Αυγούστου 2005 κάναμε την αφιέρωση της Εκκλησούλας μου Στην Παναγία και την ονομάσαμε Η Πανταχού Παρούσα.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ekklisoula.jpg" height="300" src="http://misha.pblogs.gr/files/f/339020-Ekklisoula.jpg" width="400" /></div><br />
<div style="font-family: Verdana,sans-serif;"></div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Οι εικόνες είναι δώρα από την οικογένεια μου στην Ελλάδα.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αμέσως άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Την επόμενη ημέρα δούλευα στο Κομπιούτερ μου. Συνήθως έχω πολλές σελίδες ανοιχτές ταυτόχρονα.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όταν τελείωσα και έκλεινα τις σελίδες στο τέλος εμφανίστηκε η φωτογραφία του Γέροντα που μου έδειξε τον δρόμο στο Άγιο Όρος και έψαχνα τόσο καιρό να βρω κάτι σχετικό με αυτόν. Ακόμη δεν ήξερα το όνομα του.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Έπαθα σοκ και αμέσως πήρα τηλέφωνο την αδελφή μου στην Ελλάδα λέγοντας της ότι Βρήκα τον Καλόγερο …. βρήκα τον καλόγερο και ότι μου μοστράριζε το παπούτσια του σαν να μου έλεγε «Με Θυμάσαι;»</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τις είπα ότι θα της έστελνα μια φωτογραφία και να πήγαινε στον Παπά της ενορίας και αυτός ίσως να ήξερε ποιος είναι. Η αδελφή μου ήταν πιο προσγειωμένη και μου είπε κατά τα φαινόμενα θα ξαναπαρουσιαστεί η θα σου δώσει σημάδια ποιος είναι.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Μερικές μέρες αργότερα εντελώς τυχαία έπιασα την εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη agrypnos στην ΝΕΤ και άκουσα όταν κάποιος από τους ακροατές του τον ρώτησε εάν ήξερε που μπορούσε να βρει για τους εορτάζοντες της ημέρας. Ο Τσιλιμίδης του είπε να κοιτάξει στην σελίδα www.eortologio.gr</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Από περιέργεια πήγα στην σελίδα, πραγματικά ωραία σελίδα και πολύ χρήσιμη για ανθρώπους όπως εγώ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Πήγα στο Guestbook και αφίσα ένα Comment κάτι πολύ τυπικό,</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ύστερα από 10 ημέρες είχα ένα e-mail από ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ kivotos Help– www.kivotos.1821.gr στο οποίον μου έλεγαν σχετικώς με την σελίδα τους.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τους απάντησα ρωτώντας τους πως βρήκαν την διεύθυνση μου. Μου είπαν από το eortologio</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η kivotos Help μου αρέσει παρά πολύ, θαυμάσιοι άνθρωποι, ιδιαιτέρως μου αρέσουν οι απαντήσεις που δίνουν σε απορίες μελών.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αλλάξαμε αρκετά πολύ ενδιαφέροντα e-mail σε ένα από αυτά είχα αναφερθεί στον άσχημο δρόμο που ακολουθεί η σημερινή μοντέρνα Ελληνική οικογένεια.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Συμφώνησαν μαζί μου προσθέτοντας «τώρα που δεν υπάρχει πια μαζί μας ο Πάτερ Παισιος για να μας οδηγήσει …. »<br />
Τους ρώτησα ποιος ακριβώς ήταν ο π. Παισιος μου απάντησαν ότι ήταν ένας από τους καλύτερους και ποιο αγαπητούς Αγιορείτες των τελευταίων ετών και μου έστειλαν και 2 φωτογραφίες</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Νόμισα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να τους ρωτήσω σχετικώς με τον Γέροντα μου και τους έστειλα την φωτογραφία του.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Είμαι σίγουρος ότι θα νόμισαν προσπαθούσα να κάνω πλάκα μαζί τους.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Απλώς μου έστειλαν την διεύθυνση του http://www.athos.edo.gr/</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Πήγα στην σελίδα αλλά ακόμη δεν ήξερα το όνομα του Γέροντα για να ρωτήσω.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Έκανα surfing για αρκετές ώρες.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Δεν ήξερα το όνομα του Γέροντα έτσι χρειάσθηκε αρκετό surfing πριν τελικά διαπιστώσω ότι ο Γέροντας μου ήταν ο Παισιος.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Μια και οι φίλοι από το kivotos Help μου είχαν αναφέρει ότι «Τώρα που δεν είναι μαζί μας ο Γέροντας Παισιος» πίστεψα ότι είχε φύγει από την ζωή ύστερα από την συνάντηση μας Άγιο Όρος στις 25 Νοέμβριου 2001.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Στο Forum του athos edo, ζήτησα πληροφορίες εάν υπήρχε ένα σύντομο βιογραφικό του Γέροντα Παϊσίου.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Απήντησε ο g_aggelos με μια σύντομη βιογραφία του Γέροντα και συνιστώντας το βιβλίο που έγραψε ο Ιερομόναχος Ισαάκ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όταν είδα την ημερομηνία της κοιμήσεως του Γέροντα ήταν σαν να έπεσε ο ουρανός και με πλάκωσε.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ακόμη και η γυναίκα μου το κατάλαβε και με ρώτησε τι μου συμβαίνει.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Έγραψα στην Ελλάδα και μου έστειλαν το βιβλίο του Ιερομόναχου Ισαάκ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ένα από τα ποιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Με επηρεάζει πάρα πολύ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Οι κακουχίες που θεληματικώς ο Γέροντας επέβαλε στον εαυτόν του για μένα είναι δύσκολο να κατανοήσω.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η δύναμης της θελήσεως είναι απίστευτη.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αυτά με λίγα λόγια είναι η ιστορία της συναντήσεως μου με το Γέροντα Παισιο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τότε στο Άγιο Όρος χωρίς αμφιβολία για μένα μου έσωσε την ζωή.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Τώρα σχεδόν κάνει το ίδιο με το να με καθοδηγεί σιγά σιγά στην απολύτρωση από τις επιπτώσεις εκείνης της συναντήσεως.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Γράφοντας αυτό το γράμμα σε έναν άγνωστο ήταν δύσκολο και κάτι που έχω κάνει για πρώτη φορά στην ζωή μου.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Θέλω να σου δείξω ότι δεν είμαι Φανατικός η μάλλον καλύτερα δεν έχω καβαλήσει το καλάμι.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Είμαι ένας Νορμάλ άνθρωπος με τις αδυναμίες του…..</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">(εδώ ο φίλος αποστολέας γράφει κάποια προσωπικά του δεδομένα)</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΚΥΡΙΕ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Το παράξενο είναι ότι μέσα μου κάτι μου λέει να σε εμπιστευτώ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Είναι κάτι που δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά τα τελευταία χρόνια τόσα έχουν συμβεί σε μένα που δεν μπορώ να τα εξηγήσω.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αφήνω πάνω σε σένα αν θα ήταν καλό αυτή η ιστορια να «Μαθευτεί».</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Νομίζω ότι το χρωστάω στον Άγιο Γέροντα οι άνθρωποι να την γνωρίσουν.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το γράμμα μου και φωτογραφίες όπως είναι η τροποποιημένα σύμφωνα με ότι εσύ νομίζεις καλύτερο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Ελπίζω να μην σε κούρασα με την πολυλογία μου.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Καλό Σαββατοκύριακο.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Φιλικότατα, Γ.</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><br />
</div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;"><i><b>Σημειώσεις Misha:</b></i> </div><div style="font-family: Verdana,sans-serif;">Η επιστολή ελήφθη το 2006. Έμεινε φυλαγμένη για κάποιους προσωπικούς λόγους του παραλήπτη της. Σήμερα ήλθε η ώρα να δημοσιοποιηθεί για πρώτη φορά με την άδεια του συντάκτη της.<br />
Eυχαριστώ θερμά πρώτα τον καλό Θεό, τον γέροντα Παΐσιο που έφερε τα πράγματα έτσι, αλλά και ιδιαιτέρως τον αγαπητό Γ. που εμπιστεύτηκε με τόση ανοιχτωσύνη αυτή του τη συνάντηση με τον παππούλη. Εύχομαι η Παναγιά και ο γέροντας να προστατεύουν κι εκείνον και την οικογένεια του, εκεί στα ξένα που βρίσκεται.<br />
Τα στοιχεία του φίλου Γ. είναι στη διάθεση μας.Ολόκληρη η επιστολή (και τα τμήματα της που σήμερα παραλείψαμε) θα δοθούν εκεί που πρέπει ώστε να αξιοποιηθούν καταλλήλως προς ωφέλεια όσων ευλαβούνται το γέροντα. . Παρακαλώ θερμά όσους φίλους θελήσουν να την αναπαράξουν, να το κάνουν χωρίς να αλλάξουν το περιεχόμενο της και με αναφορά στην πηγή προέλευσης της για να αποφευχθεί το φαινόμενο του «χαλασμένου τηλεφώνου» που παρεισφρύει συχνά σε διηγήσεις συναξαριακού τύπου.</div></div></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-82616598447777222242010-08-01T01:43:00.000-07:002010-08-01T02:37:40.211-07:00ο γέροντας Παϊσιος και ο Απόστολος Ανδρέας<div style="background-color: orange; text-align: center;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ, Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ & Η ΠΑΤΡΑ.</b></span></div><h3 class="post-title entry-title"></h3><div class="post-header"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TFUy4fvvXtI/AAAAAAAAC2I/pUaF5TdNFlE/s1600/PAISIOS-PATRA-600X.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/TFUy4fvvXtI/AAAAAAAAC2I/pUaF5TdNFlE/s400/PAISIOS-PATRA-600X.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; color: black; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><i>(γράφει ο κ.Βουτσινάς Ηλίας)</i></span></div><div class="separator" style="clear: both; color: black; font-family: Verdana,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><i><br />
</i></span></div><div class="post-body entry-content" style="color: black; font-family: Verdana,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><i>Εμείς οι Πατρινοί, εκ φύσεως αγνώμονες και αχάριστοι (μηδενός του γράφοντος εξαιρούμενου), οφείλουμε να θυμόμαστε συνέχεια τω κάτωθι γεγονός:</i></span><br />
<span style="font-size: small;"><i><br />
</i></span><br />
<div><span style="font-size: small;"><i>Ήταν αρχές Ιουλίου του 1993, όταν ένας φοβερός μεσημεριάτικος σεισμός, μας ταρακούνησε και μας τρόμαξε. Ζημιές, καταστροφές, τραυματισμοί, ένα χάος.</i></span></div><span style="font-size: small;"><i><br />
</i></span><br />
<div><span style="font-size: small;"><i>Τήν ώρα του σεισμού, ο γέροντας Παϊσιος, στο κρεββάτι του πόνου, έναν χρόνον πριν κοιμηθεί, είδε το εξής όραμα: Τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα, προστάτη και πολιούχο της πόλεως μας (πόσοι το θυμόμαστε άραγε;), να παρακαλεί θερμώς και με δάκρυα τον Κύριον μας Ιησού Χριστό, λέγοντάς του: Σώσε την πόλιν μου, σώσε την πόλιν μου.</i></span></div><span style="font-size: small;"><i><br />
</i></span><br />
<div><span style="font-size: small;"><i>Αμέσως ο γέροντας Παϊσιος, επικοινώνησε με τον τότε Μητροπολίτη Πατρών, κυρό Νικόδημο και του ανέφερε το γεγονός, το οποίο και γνωστοποίησε στο χριστεπώνυμο ποίμνιο του ο μακαριστός Μητροπολίτης μας. </i></span></div><span style="font-size: small;"><i><br />
</i></span><br />
<div><span style="font-size: small;"><i>Και για αυτό η πόλις μας από τον σεισμό βλάφτηκε ελάχιστα σε σχέση με το μέγεθος και το επίκεντρο του σεισμού.</i></span><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><i>Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε το εξής, το οποίο ασπάζομαι εξ ολοκλήρου:</i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><i>``Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, από τον αχάριστο ευεργετηθέντα``. </i></span></div></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-69178501599937983752010-07-31T09:50:00.000-07:002010-07-31T09:50:25.220-07:00Θαυμαστή επέμβαση του π.Παϊσίου (Μαρτυρία)<div style="text-align: center;"><span style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; font-size: x-large;"><b>ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SiC_Y-_IEBI/AAAAAAAAB2o/N5j-Rgt6kiE/s1600/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82+%CE%A0%CE%91%CE%AACIOC_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/_C0SH2ZSXX4U/SiC_Y-_IEBI/AAAAAAAAB2o/N5j-Rgt6kiE/s320/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82+%CE%A0%CE%91%CE%AACIOC_1.jpg" width="201" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><br />
<i style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Μαρτυρία κ. Ξυναρή Νικολάου, κατοίκου Πάφου της Κύπρου:</i><i><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> «Το επάγγελμα μου είναι υδραυλικός. Μια μέρα τον Ιούλιο του 1997, τελείωσα την εργασία μου και μάζευα τα εργαλεία μου για να τα βάλω στο αυτοκίνητο. Ήταν σούρουπο, δεν έβλεπα καλά. Είχε έναν «τέλιν» (σύρμα) πού απλώνουν τα ρούχα και κρεμόταν απ’ αυτό άλλο «ττέλιν» με ένα γάντζο δύο πόντους στην άκρη. Αφού μάζεψα τα εργαλεία και σηκώθηκα να πάω στο αυτοκίνητο, μπήκε ο γάντζος στο μάτι μου και έμεινα ακίνητος, σαν το ψάρι στο αγκίστρι.</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> »Φώναξα «βοήθεια» με όλη μου την δύναμη.</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Έτρεξε ο κύριος πού είχε το σπίτι, με είδε και μου είπε να μου βγάλη τον γάντζο. Του είπα όχι, διότι έφοβόμουν μήπως βγάζοντας το με τυφλώση. Του είπα να πάη στο αυτοκίνητο μου να φέρη μια πένσα, να μου κόψη το «ττέλιν» και να με πάη στις πρώτες βοήθειες, να μου το βγάλουν εκεί».</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Μέχρι να πάη και να ξανάρθη, εγώ έκλαιγα και λυπόμουν επειδή είχα τρία παιδιά και δεν ήθελα να έχουν ένα πατέρα τυφλόν.</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Έκείνη την στιγμή εμφανίστηκε μπροστά μου ένας άνθρωπος λεπτός με μαύρα ράσα. Μόλις είδα τον άνθρωπο αυτόν και έβαλα τον σταυρό μου, ένιωσα ένα ρίγος και ένιωσα το χέρι του κάτω από το μάγουλο και έσπρωχνε την κεφαλήν μου επάνω και βγήκε από το μάτι μου ο γάντζος.</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Όταν ήρθε ο άνθρωπος πού πήγε να φέρη την πένσα, πήγαμε στις πρώτες βοήθειες. Με εξέτασαν οί γιατροί, τους διηγήθηκα τί συνέβη και δεν πίστευαν. Στην κόρη του ματιού είχε ένα κόψιμο. Μου έδωσαν μια αλοιφή και για τρεις-τέσσερις μέρες έπρεπε να εχω κλειστό το μάτι μου με μια γάζα.</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"> Την επομένη μέρα μπαίνοντας σ’ ένα μαγαζί βλέπω ψηλά στον τοίχο σε φωτογραφία τον άνθρωπο πού εμφανίστηκε μπροστά μου. Ερώτησα την κυρία πού είχε το κατάστημα ποιος είναι. Μου είπε ότι είναι ενας μοναχός πολύ ακουστός πού ονομάζεται Παΐσιος. Έπρεπε να πάρω αυτήν την φωτογραφία, διότι ήταν κάτι το ανεκτίμητο για μένα. Την παρακάλεσα να αγοράσω την φωτογραφία να της δώσω όσα θέλει. Αυτή μου έδωσε ένα βιβλίο, πού γράφει για τον π. Παΐσιο. Το διάβασα την ίδια μέρα και έκτοτε το έχω μέσα στο αυτοκίνητο μου για φυλακτό».</span><br style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;" /></i> <i style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><b style="color: #cc0000;">Πηγή:</b> Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, σελίδες: 360-361</i>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-88456810353149543982010-07-26T09:37:00.000-07:002010-07-26T09:50:47.902-07:00π.Νήφων περί γέροντος Παϊσίου (Oμηλία 1/2/3 - Μαρτυρίες)<div class="separator" style="clear: both; color: black; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b><span style="background-color: orange;">Μαρτυρίες περί </span></b></span><span style="font-size: x-large;"><b><span style="background-color: orange;">του γέροντος Παϊσίο</span></b></span><span style="font-size: x-large;"><b><span style="background-color: orange;">υ από τον Αγιορείτη μοναχό π.Νήφων τον Βατοπαιδινό </span></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; color: black; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>σε μορφή (mp3)</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">(ΑΠΟ ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ ΜΕΤΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΛΑΓΟΥΣ )</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://www.athosmemory.com/strymonas/images/zoom//FVJMOJ/GRR01_05_16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://www.athosmemory.com/strymonas/images/zoom//FVJMOJ/GRR01_05_16.jpg" width="400" /></a></div><ul><li><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-1.mp3"><i><b> http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-1.mp3</b></i></a><i><b> </b></i></li>
</ul><i><b> </b></i><br />
<i></i><ul><li><i><b><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-2.mp3">http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-2.mp3</a></b></i></li>
</ul><i><b> </b></i><ul><li><i><b> </b></i><a href="http://friendsofimmb.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-3.mp3"><i><b>http://friendsofimmb.files.wordpress.com/2010/07/pater-nifon-peri-tou-gerontos-paisiou-3.mp3</b></i></a></li>
</ul><ul></ul>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9203993836730748510.post-75265356846992438242010-07-18T09:22:00.000-07:002010-07-18T09:22:12.248-07:00Περί της αληθινής αγάπης (π. Παίσιος)<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: orange; font-family: Times,"Times New Roman",serif; text-align: center;"> <span style="font-size: x-large;">Η αληθινή αγάπη </span></h3><h3 class="post-title entry-title" style="text-align: center;"> </h3><h3 class="post-title entry-title" style="text-align: center;"> </h3><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://1.bp.blogspot.com/_3duZFUf8PbM/TEHfNh439RI/AAAAAAAAEag/Oxud2m-Pgd0/s1600/paisios.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_3duZFUf8PbM/TEHfNh439RI/AAAAAAAAEag/Oxud2m-Pgd0/s320/paisios.jpg" /></a></div><i><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">- Η αγάπη με την ταπείνωση, η απλότητα και η διάκριση είναι τα γνωρίσματα <span style="color: #990000;">των Αγίων.</span><br />
<br />
<span>- Όσοι έχουν κοσμική αγάπη μαλώνουν ποιος να αρπάξει περισσότερη αγάπη για τον εαυτό τους. Όσοι όμως έχουν την πνευματική, την ακριβή αγάπη, μαλώνουν ποιος θα δώσει περισσότερη αγάπη στον άλλον. Αγαπούν χωρίς να σκέπτονται αν τους αγαπούν ή δεν τους αγαπούν οι άλλοι, ούτε ζητούν από τους άλλους να τους αγαπούν. <span style="color: #990000;">Θέλουν όλο να δίνουν και να δίνονται,</span> χωρίς να θέλουν να τους δίνουν και να τους δίνονται.</span><br />
</span><br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">- Για να αυξηθεί η αγάπη, <span style="color: #990000;">πρέπει να την δώσεις.</span> </span><br style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;" /></span></i> <div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif; text-align: right;"> <span style="font-size: small;"><span><i>π. Παΐσιο</i>ς</span></span></div>ixnilatishttp://www.blogger.com/profile/04289781660861376050noreply@blogger.com1